Jongerencomité De Pijp doet mee met muziektheaterstuk ‘De rechtvaardigen’

Sinds 2016 organiseert een comité van jongeren de dodenherdenking aan de Van Woustraat. Dit is uniek in Amsterdam en, durven we wel te zeggen, uniek in Nederland. Terwijl veel comités kampen met verminderde animo, is er in de Diamantbuurt een energieke groep meiden en jongens – van twaalf tot zevenentwintig jaar – die zich inzet om de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog te herdenken. Dit jaar doen ze dat voor de tiende keer. Het jubileumjaar kreeg onverwacht een gouden randje door de samenwerking met professioneel kamerkoor Cappella Amsterdam.

Hoe vliegende pingpongballen kunnen leiden tot nieuwe vriendschappen

In een tijd waarin vereenzaming op de loer ligt heeft het Sarphatipark een belangrijke rol gekregen. Niet alleen gaan mensen hier sinds de lockdown vaker naartoe, er komen ook nieuwe vriendschappen tot stand. Pingpong lijkt hierbij het toverwoord. Sportgroepjes, mensen die hun hond uitlaten, rondrennende kinderen, moeders met cappuccino’s en aan het wandelen geslagen thuiswerkers;…

Noodopvang in De Pijp

Amsterdam organiseerde verspreid over de stad noodopvang voor dak- en thuislozen van 6 – 18 november. Hoe ging die hulp in coronafase 2.0 in De Pijp? En hoe komen mensen zonder een vaste eigen plek door de dag en hun problemen? Momenteel zijn er twee locaties nachtnoodopvang in De Pijp, georganiseerd door Stichting De Regenboog….

“Je kunt nooit moe worden in De Pijp”

Het pleintje is opgebroken, de jaren negentig flatjes zijn met Esscherachtige trappen aan elkaar verbonden. Abdou reageert met zachte stem op de bel beneden. Aan de achterzijde bovenaan is de ingang van zijn appartement. Staande op de overloop word ik verrast door uitzicht op de prachtige binnentuin, waar buurtbewoners kleine percelen vol met planten en…

“Improviseren en mensen op sleeptouw nemen”

Mijn fiets geparkeerd naast een boomspiegeltuintje – goed onderhouden, door Cok naar later blijkt. We maken coronaruimte voor elkaar om ons voor een gesprek te settelen, koffie komt meteen op tafel. Cok Oostveen is 75. Opgeleid als natuur- en scheikundige en na vier jaar voor de klas er de brui aan gegeven: “De muren sloten…

“Ik hoef niet in een hokje”

Jan-Cornelis Toepoel (‘J-C’), 68 jaar, publiceerde een eeuw na Jacob Israël de Haan een boek in eigen beheer over zijn leven als transgender. Hij zit in zijn raamopening en roept me als ik rondkijkend kom aanfietsen. Het huisnummer bij de deur is nauwelijks te zien, zo klein. J-C: “Het is tijdelijk, tot de verfbeurt voorbij…