Ziggy + Lucy

Datum: 17 april 2023 / Editie: April 2023 / Auteur(s): Mirjam Visbeek

In 2020, tijdens Corona, opende Ziggy + Lucy de deuren. Omdat winkelbezoek niet mogelijk was, verkocht Dora kleding via Instagram en bracht de pakjes zelf per bakfiets door heel Amsterdam. Nog steeds plaatst ze bijna dagelijks nieuwe aanwinsten op Instagram. Wie het eerst reageert krijgt een betaallink. De kleding kan in de winkel worden opgehaald. Er is geen webwinkel, maar pakjes worden wel verstuurd omdat klanten inmiddels door het hele land wonen. De winkel is een trefpunt geworden voor jonge ouders die zeker niet alleen uit Nederland komen. Het komt ook steeds vaker voor dat ouders tweedehands kleding voor hun kinderen willen en dat als cadeautip geven. Bij Ziggy + Lucy krijg je dan een passende cadeauverpakking.

Ziggy + Lucy werkt op basis van consignatie. Kleding in de maten 50 t/m 152 kan zonder afspraak binnen openingstijden worden ingebracht. De selectiecriteria zijn te vinden op de site van de winkel. De inbrenger krijgt 40 procent van de verkoopprijs. Kleding hangt 12 weken in de winkel, ophalen kan tot 3 weken erna. Niet opgehaalde kleding gaat naar een goed doel: Cordaan, Moeders van Noord of Here to support.

Ziggy + Lucy
Sint Willibrordusstraat 58 M, 1073VD Amsterdam

ziggyenlucy.com

Carnaby Street

Datum: 1 november 2008 / Editie: November 2008 / Auteur(s): Mirjam Visbeek

De winkel bestaat sinds 2006. De naam verwijst naar een in de jaren zestig beroemde straat in het toen swingende Londen en de collectie bestaat uit ‘First choice in Second hand’. Kleding wel te verstaan. Daphne Luttger is de eigenaar en zij verzorgt de inkoop van de tweedehands kleding, die tegenwoordig vintage wordt genoemd. Volgens Wikipedia is vintage meer dan tweedehandskleding. Het gaat niet alleen om gedragen stukken maar om mode in dezelfde stijl als bijvoorbeeld twintig of dertig jaar geleden. Vintage kledingstukken mogen echter geen vlekken vertonen of er versleten uitzien. Het gaat om mooie kleding uit vervlogen tijden. Het is duidelijk dat Carnaby Street een eigen klantenkring heeft, die altijd op zoek is naar eenmalige kledingstukken. De winkel is zeker niet goedkoop, maar daar staat tegenover dat je niet snel iemand tegen zult komen in jouw jurk of jas. Daphne vertelt dat ze vooral stukken uitzoekt die ze zelf mooi vindt. Volgens haar is zus Jennifer, die haar helpt in de winkel, degene met het gevoel voor mode.

Moeder Ina werkt ook in de winkel. Ze is, net als ik, ook geen twintiger meer. We praten over haar schoenen met plateauzool die ze weer met plezier draagt. Ik laat de trend deze keer maar aan me voorbijgaan.

Een paar meisjes zijn druk aan het passen. De nieuwe wintercollectie is net binnen en daarbij zijn leren overgooiertjes een opvallend item. Ze zijn weliswaar maatje 36 en moeten rond 145 euro kosten maar ze zijn dan ook wel echt heel mooi. Schoenen en tassen kosten ongeveer 50 euro.

Daphne vertelt me dat de collectie in deze winkel zorgvuldig is uitgezocht. De inkoop van tweedehands kleding, schoenen en tassen gebeurt op een speciale manier. Je koopt het per zak, weet niet wat erin zit en koopt dus ook de rommel. De mooiste stukken komen in de winkel, de minder mooie worden op maandag op de Noordermarkt verkocht door Daphne en een vriendin. Wat overblijft gaat naar de kerk of naar ‘Willem’, die als enige echte morgenster het vuilnis in de straten van Amsterdam op bruikbare waar napluist.

Carnaby Street
Albert Cuypstraat 99
1072 CR Amsterdam

Sea & Spices

Datum: 1 oktober 2008 / Editie: Oktober 2008 / Auteur(s): Mirjam Visbeek

Peter en Jan Gaasenbeek bedachten het concept. Een Aziatische speciaalzaak met een groot assortiment garnalen en een mix van lekkere hapjes. Wat is het verschil met de bekende toko? Peter legt me uit dat de inrichting van See & Spices met opzet strak is gehouden, overzichtelijk ingedeeld en dat de artikelen duidelijk geprijsd zijn. Een ander verschil is dat de nadruk ligt op het adviseren van de klanten.

Terwijl ik wat rondkijk komt een dame binnen die in snel en onduidelijk Engels een flinke bestelling plaatst. Het blijkt de eigenares van een verdergelegen Thais restaurant te zijn. Ze bestelt verschillende soorten vis. Peter vertelt me wat meer over de soorten garnalen. Ik koop een kilo Black Tigers 31/40 (dat is de maat) voor 7,75 euro. Diepgevroren en niet te duur lijkt me. In de diepvries ligt verder Langouste, een Caribische kreeft zonder schaar, en Pulpo. Een paar jonge mensen komen binnen en bestellen een cadeaupakket van rond de vijftig Euro. Het vorige was een succes, vandaar. Peter begint enthousiast te verzamelen en ik kijk verder rond. Leuke cadeautjes genoeg. Wat denk je van roze zout uit de Himalaya of mosterd met vers zeewier.

Achterin liggen de wijnen, vanaf vijf euro. De likeuren van lychee of pruimen zijn populair vanwege de zoete smaak. Ik vraag uitleg over de verschillende oosterse sauzen en proef wat dim-sum hapjes. Het assortiment hapjes wordt nog uitgebreid en er blijkt behoefte te zijn aan kleinere verpakkingen. Niet ieder Amsterdams huis heeft natuurlijk plek voor een diepvries. Peter vertelt me dat er mensen zijn die denken dat het een dure winkel is door de strakke en moderne uitstraling. Dat lijkt me niet waar maar ik kan het toch niet laten de prijs te noteren van een potje sambal. Ik loop nog even langs een “andere toko”. De sambal van Sea & Spices blijkt 75 cent goedkoper.

Sea & Spices
Albert Cuypstraat 103

De kinderfeestwinkel

Datum: 1 september 2008 / Editie: September 2008 / Auteur(s): Mirjam Visbeek

“Wat een mooie winkel”, verzucht een klein meisje als ze binnenkomt. Logisch, de kleur roze is opvallend aanwezig in deze winkel voor kinderen én volwassenen. Geopend in 1998 in de 1e van der Helststraat en nu vanwege renovatie van dat pand tijdelijk gehuisvest in de Gerard Doustraat.

In 2004 kochten Jikke, Harre en Maaike het van de oorspronkelijke eigenares. Ze werkten er al en kunnen dus alles vinden tussen de duizenden dingen die deze winkel tot een walhalla voor kinderen maakt.

Vandaag werkt Jikke. Ze is graag bereid vragen te beantwoorden maar heeft het al snel druk met het adviseren van een clown die spullen komt kopen voor zijn optreden. Geen probleem, deze winkel is ook leuk voor wat oudere meisjes en ik grasduin er graag. Zo is er een speciale hoek voor feeën en prinsessen waar o.a. vleugels, toverstokjes, kroontjes en jurken te koop zijn. Daarnaast kunnen ridders en cowboys alles van hun gading vinden.

Aha, Jikke en de clown staan nu bij de toverafdeling. Die clown koopt een scheetfluitje, dat wordt lachen. Ik kom bij een hele wand met spullen voor feestjes; kartonnen bordjes, bekers en servetten in allerlei kleuren en dessins. Verderop feestversiering voor trouwerijen. Ik zie kleine bruidspaartjes voor op taarten, tafelkaartjes, confetti en een paraplu met witte rozen voor als het regent op de grote dag.

Jikke heeft weer even tijd voor me. Ze vertelt over de verhuur van verkleedkisten. De kisten hebben allerlei thema’s zoals Pippi Langkous of Disco maar er is ook een kook- en een spelletjeskist. Achter de toonbank staan voorraadpotten met uitdeelcadeautjes voor jarige jobs. Het is vol geworden in de winkel, een klein meisje is door het dolle heen van alle Barbapapa-spullen, iets grotere meisjes kijken bij het glitterspul.

Ik ga tevreden naar huis met papieren servetjes met een gedichtje van Annie M.G. Schmidt erop, dat is voor alle leeftijden.

De kinderfeestwinkel
Gerard Doustraat 65
www.kinderfeestwinkel.nl
Telefoon: 020 – 675 22 15

Rokers de straat op

Datum: 1 augustus 2008 / Editie: August 2008 / Auteur(s): Mirjam Visbeek

Vanaf 1 juli wordt in horecagelegenheden niet meer gerookt om een rookvrije werkplek te kunnen bieden aan degenen die daar werken. De afgelopen maanden hebben voor- en tegenstanders hun mening gegeven.

De gevolgen voor horecaondernemers kwamen uitgebreid aan bod. Maar wat zijn de gevolgen voor omwonenden van de horeca in onze buurt als de rokers op straat gaan staan met een borreltje op? Al eerder dit jaar stelde Arend Hamstra, deelraadslid voor Groenlinks, vragen aan het Dagelijks Bestuur van stadsdeel Oud-Zuid over de te verwachten overlast. In een brief van de burgemeester en de voorzitter van Koninklijke Horeca Nederland (afdeling Amsterdam) is een brief naar alle eigenaren van horecazaken in Amsterdam gestuurd waarin aandacht wordt gevraagd voor mogelijke overlastsituaties. Het kan dan gaan om geluidsoverlast, maar ook verkeershinder of het blokkeren van toegangen van nabijgelegen woningen.

In principe is de horecaondernemer verantwoordelijk voor zijn gasten, in en voor het café. Maar hoe ver gaat die verantwoordelijkheid? Op de valreep stellen we deze vraag aan een aantal ondernemers in De Pijp. We vragen hen hoe zij denken om te gaan met het rookverbod en hoe zij zullen reageren als bezoekers voor overlast zullen zorgen voor omwonenden. In het najaar en na de winter zal ik vragen naar hun ervaringen én die van omwonenden.

Eetcafé Reuring (sinds 2006) is blij met het rookverbod. Volgens Wouter, een van de eigenaren, wordt het dan allemaal een stuk frisser. Dit eetcafé op de hoek van het Henrick de Keijserplein en de Tolstraat is op de eerste plaats restaurant. Bezoekers zullen volgens Wouter het eten beter kunnen proeven. Net als nu zal hij zich verantwoordelijk voelen voor degenen die buiten gaan roken. Hij vertelt dat terrasverwarming is aangeschaft maar dat die, tegelijk met het terras, op 1 november opgeborgen moet zijn.

Café Quibus (sinds 1979) denkt dat het allemaal wel gaat lukken. Ed en Tino zijn sinds 2007 de nieuwe eigenaren van het café op de hoek van de Rustenburgerstraat en het Van der Helstplein. Ze hebben het café een opknapbeurt gegeven en voelen zich verantwoordelijk voor zowel café als terras. Er komt een buitenasbak en als er overlast van rokers is, zal worden opgetreden. Ed verwacht dat het pas in herfst en winter moeilijk wordt. Het lijkt hem ook niet eenvoudig in de gaten te houden wie met een sigaret én een drankje naar buiten gaat. Dat laatste is namelijk verboden als je niet op een terras kunt zitten.

Café Restaurant Quinto (sinds 1987) is wat minder optimistisch. Gelegen op de hoek van de Frans Halsstraat en de Quellijnstraat, in een echte woonbuurt, is de relatie met de buren goed maar fragiel na jaren van spanning. Menno, de bedrijfsleider, vertelt dat ze elk weekeinde druk zijn met het begeleiden van mensen naar buiten en naar huis. Mensen zijn geneigd te blijven hangen en dat bezorgt omwonenden overlast. Om overlast door rokers in de weekeinden tegen te gaan, mogen per keer tien mensen naar buiten om te roken. Hier dus geen rij om binnen te komen maar een rij om te gaan roken.

Infobord Oranjehof onthuld

Datum: 1 juni 2008 / Editie: June 2008 / Auteur(s): Mirjam Visbeek

“De Oranjehof is een aards paradijs in De Pijp”. Zo sprak Hugh Gallacher van Milieufederatie Noord-Holland over de tuin van de Oranjekerk in de Tweede van der Helststraat.

Een speciaal voor de kerk ontworpen infobord over deze Bijbelse tuin werd op vrijdag 18 april door hem onthuld.

Het infobord bij de Oranjehof is een ontwerp van Marieke van de Heuvel en kwam tot stand met subsidie van de federatie. Het is een initiatief van Diny Kooiman die acht jaar geleden samen met Piet Prins ook het idee had een nieuwe tuin aan te leggen na renovatie van de Oranjekerk. Van de oorspronkelijke tuin was toen niet veel meer over.

Leden van de kerk en medewerkers van het Natuur- en milieuteam maakten een tuinplan. Het uiteindelijke ontwerp van de tuin is gemaakt door twee creatieve buren. Het werd een Bijbeltuin, dat betekent dat het accent ligt op bomen, struiken en planten die in de Bijbel genoemd worden. Die moeten natuurlijk wel kunnen aarden in onze stad. Dat zijn onder andere de olijfboom, de vijgenboom en de wijnstok. De kleuren in de tuin komen overeen met de kleuren die een rol spelen in de liturgie: paars, wit, groen en rood. Op het infobord, bevestigd op de buitenmuur naast de ingang van de kerk, wordt het allemaal uitgelegd.

Onder leiding van Carla Vermeer werken vrijwilligers elke vrijdagochtend in de tuin. Gallacher feliciteerde De Pijp met deze mooie binnentuin en prees de samenwerking die daaraan ten grondslag ligt, door mensen die hij, heel toepasselijk, aanduidde als de “garden angels”.

Openingstijden Oranjehof: ma en vr 15.00 – 16.30 u, verder vr 10.00 – 12.00 u en zo 11.00 – 12.30 u.
Rondleidingen: 6795559.

Spiegellijst.nl

Datum: 1 april 2008 / Editie: April 2008 / Auteur(s): Mirjam Visbeek

Al jaren bewonder ik in het voorbijgaan de etalage met de spiegels in de Tweede van der Helststraat. Eenmaal binnen wordt duidelijk dat het hier zowel winkel als atelier is.

Van der Vliet Design bestaat ruim 11 jaar en Marjanne wordt nog steeds enthousiast als ze over haar spiegels praat. Ze vertelt hoe het is begonnen. Ze maakte sieraden en verkocht ze op markten. Natuurlijk willen mensen dan even in een spiegel kijken om te zien hoe ze staan. Om het allemaal wat leuker te maken, ging ze lijsten om de spiegels maken. Ze werden zo mooi dat men behalve het sieraad ook de spiegel wilde kopen. Een tijd lang werden de spiegels via andere winkels verkocht. In 1996 kreeg ze de kans via de POM (Pijpse Ontwikkelings Maatschappij, inmiddels opgeheven) het pandje in de Tweede van der Helststraat te huren. Marjanne vertelt dat de winkel vanaf het begin een succes was. Ze ontwerpt alle lijsten zelf en maakt op verzoek speciale spiegels voor feestelijke gelegenheden. Service, ook na de koop, vind ze erg belangrijk.

Natuurlijk mag er geruild worden. Marjanne zegt lachend dat ze het altijd aanbiedt, maar dat er nog nooit één spiegel teruggebracht is. Voor de spiegellijsten gebruikt ze verschillende materialen, in ieder geval klei, verf en lak. Daarnaast zijn allerlei andere materialen mogelijk, zelfs schelpen. De spiegels die u hier koopt, zijn allemaal met de hand gemaakt. De prijzen variëren van 8 euro voor een leuk klein spiegeltje tot rond de 150 euro voor een prachtige handgemaakt passpiegel. Loop eens binnen en bedenk uw eigen spiegellijst samen met Marjanne.

• Van der Vliet Design, Tweede Van der Helststraat 18
• Open: di t/m vr 10.00 – 18.00 uur; za 11.00 – 17.00 uur en op afspraak T 670 7034
• meer info www.spiegellijst.nl (wordt nog aan gewerkt)

Iedere vrijdag Van de Kook

Datum: 1 april 2008 / Editie: April 2008 / Auteur(s): Mirjam Visbeek

Lutmastraat 181 lijkt van buiten een saai schoolgebouw, maar eenmaal binnen is het een wereld vol licht en kleur. Hier, in dit gebouw van de stichting Cordaan Ago, waar mensen met een verstandelijke beperking hun dag doorbrengen, is elke vrijdag eetcafé Van de Kook geopend.

Een toepasselijke naam, want mensen met een verstandelijke beperking verzorgen de maaltijd: van het doen van boodschappen tot het bedienen van de gasten. Ze doen dit samen met een groep vaste vrijwilligers.

We hebben telefonisch gereserveerd en worden verwelkomd door Lloyd. Hij vertelt ons dat hij de gasten elke week van harte welkom heet en wijst waar ze hun jassen kunnen hangen.

Lloyd is niet alleen gastheer bij Van de Kook, hij is discjockey, heeft gedrumd in een steelband, zingt sinds zijn tweede jaar en doet dat nog steeds, op verzoek.

De bediening is vanavond in handen van Marcel en Ed. Marcel werkt vanaf de oprichting in het restaurant, ruim tien jaar, maar niet altijd op deze plek. Hij is er iedere vrijdag, maar vertelt ons dat hij in mei een vrijdagavond vrij is om naar de “Toppers” te gaan. Marcel en Ed beginnen rond vijf uur met het dekken van de tafels aan de hand van de lijst van reserveringen. Vaasjes bloemen en kaarsen maken het extra gezellig. Voor deze avond hebben 27 mensen gereserveerd en zijn er drie vaste gasten. Ed helpt Marcel om de week bij het bedienen van de gasten. We horen van Ed dat er binnenkort groot feest is bij Van de Kook, dan viert hij zijn verjaardag. Hij hoopt dat op die avond veel mensen zullen komen!

We mogen een kijkje nemen in de keuken. Zoals elke week zijn daar twee koks aan het werk. Deze week Katja en Marcos. Katja is vier dagen per week public relations/communicatie medewerker bij Educatieve Televisie. De vijfde dag is ze als vrijwilliger voorzitter van het bestuur van Stichting Van de Kook en kok. We merken dat Katja op een bescheiden manier een belangrijke rol heeft. Ze maakt voor iedereen even tijd, geeft complimenten en corrigeert. Marcos, monteur in dagelijks leven, werkt eenmaal per maand als kok. De koks van de week overleggen wat het menu zal worden en doen op vrijdag de boodschappen met de mensen die mee willen. Vandaag hielpen Berend, Mireille en Ivan met de boodschappen en het voorbereiden van de maaltijd. Rudy bedient de grote afwasmachine en wast de pannen met de hand, hij is onmisbaar.

Rond zes uur arriveren nog drie vrijwilligers. Ze komen van hun werk en zullen die avond de ‘bardienst’ doen. Dat betekent dat ze de schakel vormen tussen de keuken en de bediening.

Tegen zeven uur is het restaurant behoorlijk vol geworden. De meeste klanten zijn al eens eerder geweest of hebben via via gehoord dat hier lekker gegeten kan worden voor een leuke prijs.

Een maaltijd van drie gangen kost 9 euro, een fles wijn 8 euro. Zo zonder winstoogmerk blijkt het mogelijk de prijs van het eten en de drankjes laag te houden. Toch is Stichting Van de Kook altijd op zoek naar sponsors, voor vervanging van apparatuur én het jaarlijkse uitje van alle medewerkers. Op weg naar buiten kunnen we nog wat in het gastenboek schrijven. We hebben goed gegeten en genoten van de warme en gezellige sfeer. Zoals Annemarie, een van de vrijwilligers zegt: “Het is hier gewoon hartstikke leuk!”

Eetcafé Van de Kook,
Lutmastraat 181
Open: vr 18.00 – 21.00 uur
Reserveren verplicht
Tel: 06 2629 6820
www.eetcafevandekook.nl