Van onzichtbaarheid naar levensproject

Datum: 17 oktober 2025 / Editie: Oktober 2025 / Auteur(s): Céline van Daalen

Wie Tori ontmoet, ziet iemand die haar leven opnieuw heeft uitgevonden. Haar ogen stralen strijd en veerkracht uit. Van een opengebroken bouwput zag ze De Pijp transformeren tot een bruisende wijk vol markten, koffietentjes en wereldrestaurants. Toen ze vanuit Amerika naar De Pijp verhuisde, was ze nog een “dude met een baard”. Zonder vrienden, zonder netwerk. Ze dwaalde met een papieren kaart door de stad en ontdekte buurt na buurt. “Ik was onzichtbaar,” vertelt ze. En uit deze onzichtbaarheid creëerde ze haar levensproject.

In 2017 ontmoette ze Leah, een vrouw die haar woorden meegaf die alles veranderden: “Ik denk dat jij trans bent, net als ik.” Voor Tori opende dit haar ogen. Dankzij het internet en mensen als Leah ontdekte ze dat zij niet alleen was. Er was haar eigen te volgen pad met gelijkgestemden: mensen die haar zien en aanvoelen.

In 2020 nam Tori bar Lellebel, in de Utrechtsestraat, over. De muren dragen haar verhaal: posters van iconen als Kurt Cobain en Layne Staley hangen er niet zomaar. Ze staan symbool voor levens die fel branden.

Publieke vijand geworden
Tori hangt bewust geen regenboogvlag aan de gevel. Niet omdat ze niet trots is maar omdat ze de veiligheid van haar gasten vooropstelt. De haat is voelbaar in de stad. “Mensen voelen angst voor dingen die ze niet willen kennen.”

Bar Lellebel is een veilige ruimte in een stad die volgens haar de laatste twintig jaar drukker, vuiler naar andersdenkenden en bozer is geworden. Voor de transen queercommunity betekent de bar een plek waar ze niet het doelwit zijn van onbegrip of vijandigheid maar simpelweg kunnen bestaan. Geen façade maar vrijheid en herkenning.

Toch ziet Tori dat de community onder druk staat. Transpersonen worden steeds vaker ingezet als symbool in politieke discussies, terwijl hun persoonlijke realiteit onderbelicht blijft. Fel en scherp doorpratend: “Transmensen zijn een publieke vijand geworden. Het maakt de noodzaak van veilige plekken zoals mijn bar groter dan ooit.”
 

Tori’s stempel op Amsterdam
Als Tori terugkijkt op haar verleden dan had ze nooit verwacht dat de steengoede reviews over haar bar een reden werden om weer veerkrachtig te zijn. Ze neemt me mee terug naar haar verleden door middel van een songtekst van Lana Del Rey:

“I spent my whole life wasted in bars with boys playing rock ‘n’ roll, dancing in the loud noise, used to talk about where we’d be and where we’d go, now we know, baby, now we know.”

Waar zij ooit dwaalde, is het nu duidelijk. Tori heeft haar bar omgetoverd met rock and roll posters en kreten van bezoekers aan de wand. Kortom, een krachtig museum over haar eigen persoonlijkheid; een nalatenschap voor de toekomst en een nieuwe generatie. Het is haar stempel op Amsterdam.