Sarphatipark

Een zomerse dag in De Pijp. Zou het een feestdag zijn? Grote vlaggen wapperen langs de gevels van de huizen aan het Sarphatipark. De kaart is uit de jaren dertig.

Misschien is de foto wel gemaakt op 10 september 1933. Op die dag werd in heel Nederland gevierd dat Wilhelmina 35 jaar koningin was. In Amsterdam zaten ruim 40.000 mensen in het Olympisch Stadion om hun vorstin toe te juichen.

Hier, op de hoek met de Ceintuurbaan, gaat het leven rustig zijn gang. Men koopt zijn krantje bij de kiosk rechts of doet wat boodschappen in de fruitstal van voormalig marktkoopman Noordergraaf. Vroeger stond hier een houten politiepost. Het terras van café Amstelquelle ziet er ook uitnodigend uit. Het café, waar nu een meubelzaak in zit, was één van de vele grand-café's aan de Ceintuurbaan.

De kaart heeft een verkeerd onderschrift. De Sarphatistraat bestaat wel, maar ligt niet in De Pijp. Alle straten langs de vier zijden van het park kregen in 1892 de naam Sarphatipark.

Drukkers van ansichtkaarten namen het soms niet zo nauw met de naam van de straat of de juiste spelling er van.

Op de kaart zien we de westzijde van het Sarphatipark. Op nummer 10 had fotograaf Frits Geveke zijn atelier. Hij was een van de belangrijkste portretfotografen van Amsterdam in de eerste helft van de vorige eeuw. Veel Amsterdammers lieten zich door hem fotograferen, maar hij werd vooral bekend met zijn portretten van bekende Nederlandse acteurs en actrices, operazangers en -zangeressen en kleinkunstenaars. Deze artiesten kwamen ook graag bij café Amstelquelle, dus Geveke zat strategisch goed. Zijn grootste concurrent werd Jacob Merkelbach. Die had zijn fotostudio aan het Leidseplein, tegenover de Stadsschouwburg. Vorig jaar wijdde het Stadsarchief een bijzondere tentoonstelling aan zijn werk.

 

(Ton van der Tas, december 2014)