Diamantstraat

Het is het jaar 1949 en we staan in het hart van de Diamantbuurt. In 1922 werd begonnen met de bouw van deze buurt naar een ontwerp van de architect J.C. Van Epen. Het is een voorbeeld van de Amsterdamse School architectuur. Typerend voor de Diamantbuurt is de kleurkeuze van de kozijnen. De combinatie van geel en groen hoort bij het monumentale karakter.

Op deze oude ansichtkaart zien we de Diamantstraat vlak voor de kruising met de Smaragdstraat.

Links, net buiten beeld, staat het voormalige badhuis uit 1925. De huizen hadden nog geen douche of bad en het badhuis werd dan ook druk bezocht. Wel in beeld, links, de huizen die woningbouwvereniging Eigen Haard hier liet bouwen in 1930.

In de verte zien we ook nog een ‘kasteeltoren’ van de diamantslijperij, die de gebroeders Asscher hier al in 1907 lieten neerzetten.

Veel straten kregen in de jaren twintig de naam van een edelsteen. Daarvoor heette de Diamantstraat Eerste Ruijterdwarsstraat. Die naam stamt uit de tijd dat de straat nog deel uitmaakte van de gemeente Nieuwer Amstel. De lage arbeidershuisjes verderop in de straat herinneren aan die periode.

Onder de nieuwe bewoners van de Diamantbuurt, die zich hier vanaf de jaren twintig vestigden waren veel onderwijzers, ambtenaren en (joodse) diamantbewerkers. Zij hadden het doorgaans financieel iets beter dan de bewoners uit de Oude Pijp.

In 2004 kwam de Diamantbuurt landelijk in het nieuws toen een echtpaar moest verhuizen na ernstige bedreigingen van rondhangende jongeren.

(Ton van der Tas, september 2012)