Op deze kaart uit 1932 wordt hij gewoon De Nieuwe brug aan de Jozef Israelskade genoemd, maar al snel sprak men van de Scheldebrug. Toch heeft ‘brug 404’ pas vorig jaar, 88 jaar na de opening, officieel een naam gekregen: Barbiersbrug, genoemd naar de kunstenaarsfamilie Barbiers, die aan het begin van de 18e eeuw van Vlaanderen naar Nederland verhuisde.
De Barbiersbrug is een van de vijf bruggen over het Amstelkanaal die De Pijp verbindt met de Rivierenbuurt.
We kijken vanaf de Amstelkade naar de brug en zien tram 25 De Pijp verlaten. Op de achtergrond het katholieke buurtje rondom de Vredeskerk met de huizen aan de Jozef Israëlskade en de Ferdinand Bolstraat, alles gebouwd in de eerste helft van de jaren twintig.
Zoals zoveel bruggen in Amsterdam, is ook deze brug ontworpen door Piet Kramer. Kenmerkend voor zijn bruggen zijn de fraaie smeedijzeren ballustrades en de beelden op iedere hoek van de brug, gemaakt door stadsbeeldhouwer Hildo Krop. Maar wat deze brug vooral bijzonder maakt, zijn de vier brughuisjes met rode puntdakjes, ontworpen voor winkelruimtes.
Een eerder ontwerp was nog spectaculairder. Hier had Kramer op de vier brughuisjes nog een hele verdieping gedacht met ruimtes die verhuurd konden worden. De gemeente vond dat ontwerp toch iets te ver gaan en was vooral bang dat men geen huurders zou kunnen vinden voor die ruimtes.
Ten tijde van deze ansichtkaart zaten in de huisjes aan de Amstelkade een bloemenzaak en een sigarenwinkel en in die aan de Jozef Israelskade een AKO boekhandel en een wasserij.
Nu zijn er respectievelijk een pizzeria, financieel adviesbureau, schoonheidssalon en uitzendbureau in gehuisvest.
(Ton van der Tas, juli 2017)
