Eén generatie op de markt
Markten waar dan ook hebben iets romantisch. Ze horen bij een wereld die grotendeels is verdwenen, iets om nostalgisch van te worden. Veel markthandel wordt bedreven door families. Zo ook op de Albert Cuyp.
Niet alleen bloemen, groenten, fruit en haring hebben een verhaal over de markt. Ook stoffen kunnen iets vertellen. Zoals de stoffenstal van Wim Hoekstra, die al vijftig jaar lang op de markt staat.
Wim begon in de textiel bij grote textielbedrijven. Hij nam daar onder andere orders op en kwam in contact met marktkooplieden. De markt trok hem aan om de vrijheid en de zelfstandigheid, je kon er zonder grote investeringen voor jezelf beginnen.
De zaken gingen redelijk, maar de handel werd minder toen vrouwen hun kleren, gordijnen en spreien minder vaak zelf gingen maken. Hoekstra zocht nieuwe klanten en hij ontdekte dat halve meters verwerkt konden worden in quilt & patchwork. Mooi uitgestald in folie bleken ze goed te verkopen. Ook vond hij een nieuwe klantenkring in Surinamers. Zij waren vooral geïnteresseerd in Afrikaanse en Indonesische stoffen. Een tijdlang deed hij goede zaken, maar tegenwoordig heeft hij concurrentie van een jongen in de Bijlmer. Nu zoekt hij zijn klanten onder toeristen.
Inmiddels is Wim tachtig jaar. Zijn werk op de markt is een aanvulling op zijn AOW. Hij staat er met plezier, het geeft hem frisse lucht, gymnastiek, een doel en contacten. Maar hij vindt de markt een braderie geworden en ziet er geen toekomst in. Zijn twee zoons hebben beiden gestudeerd en zijn zelfstandig. Een volgende generatie op de markt zit er niet in.
(Rineke van Daalen - oktober 2022)
