Daar waar het voor betaalbare diners in De Pijp inmiddels zoeken naar een speld in een hooiberg is, kom je met een tientje een heel eind als je uit lunchen gaat. De lunch als het redelijke alternatief. Daarom onderzoekt Birgit Prinz met haar tafelgenoten in de serie ‘eten voor een tientje in De Pijp’ de lunchmogelijkheden in de Pijp.
Voor mensen die De Pijp van lang geleden kennen is Witteveen met zijn fijne oubollige Hollandse inrichting een begrip. Een aantal jaar geleden sloeg een stel cultuurbarbaren dit authentieke interieur kapot en verving het voor een wanstaltig Mexicaanse entourage. Toen het hier geen storm liep werd Mexico net zo makkelijk ingeruild voor het Verre Oosten en kon er onbeperkt gewokt worden in een zo mogelijk nog akeliger interieur. Wat een ellende!
Ik was dus opgelucht toen ik merkte dat de wokgigant verdwenen was en deze ruim bemeten horecaruimte overgenomen zou worden door een bedrijf dat beloofde de naam en het concept Witteveen in ere te herstellen. ‘Goddank, het wordt weer gewoon een gezellig grand café/brasserie’, dacht ik.
Op de kaart worden nu een aantal traditionele gerechten zoals ‘stamppot’ en ‘gehaktbal met brood’ afgewisseld met hedendaagse gerechten zoals een ‘salade met Provolone (kaas), witlof en biet’ (€6,50) of ‘brood met geitenkaas en gegrilde groenten’ (€4,50). De prijzen variëren nogal, met een paar onverwacht dure uitschieters, zoals een hamburger voor € 11,-. Gelukkig kan het ook goedkoper. Wij eten ‘boerenbrood met rosbief, augurk en mosterd’ (€ 5,50) en ‘brood met karbonade en jus’ (€ 7,50). De karbonades zijn droog, te lang in de pan, een bekend euvel bij karbonades. Misschien kunnen ze beter brood met warm vlees op de kaart zetten; plakjes fricandeau of rollade in jus, dan heb je het probleem niet. Verder smaakt de maaltijd ons goed.
In het interieur (van ontwerpbureau Concrete) zie je het oude Witteveen terug in de in de kleurige mozaïekvloer die doet denken aan de Perzische tapijtjes van weleer. Een lange Chesterfield loungebank staat tegen de wand. Deze ‘traditionele’ elementen worden gecombineerd met de tegenwoordig bijkans verplichte industriële uitstraling (afvoerbuizen in beeld) en het gebruik van designklassiekers. Ook de immens grote eilandbar en de open keuken ontbreken natuurlijk niet. Mooi naar de huidige maatstaven en daarmee ook dodelijk saai.
Het nieuwe Witteveen voldoet niet helemaal aan mijn verwachtingen. Ik hoopte op bevlogen uitbaters en oorspronkelijke, ongecompliceerde gezelligheid met hedendaagse twist maar het werd het zoveelste onbezielde, verantwoorde concept van een groot horecaconcern. Een cash-cow.
Witteveen, Ceintuurbaan 256-260
020 3446406, www.brasseriewitteveen.nl
