Honden lijken op hun baasjes en vice versa. Nergens echter zijn mens en viervoeter zo in sync als in De Pijp. Om te beginnen is er het levenstempo. In De Pijp heeft menig mens haast. Haast om de kinderen op te halen, haast om nog een conference call te plegen en haast om op tijd…
Categorie archieven: Gespot met Caro
Onze redacteur Caroline van Sprang schrijft iedere editie een column over wat ze ziet in De Pijp.
Onlangs slenterden we met zijn drieën door De Pijp. Vriendin één, vriendin twee en ik. Vriendin één woont op de Ceintuurbaan, vriendin twee in Amersfoort en ik intussen op de Koninginneweg. We waren in een giechelbui en als voorbijganger kon dat je niet ontgaan. Heerlijk, van die wandelingen waarbij je de hele buurt bij elkaar…
Het kan u onmogelijk zijn ontgaan: het roze wansmaaksel dat zich niet lang geleden op de hoek van de Eerste van der Helst en de Albert Cuyp heeft gevestigd. Het schreeuwt: kijk naar mij, uitroepteken uitroepteken. En daarmee ook: koop wat ik verkoop, uitroepteken uitroepteken. ‘Soo Tea’ (zo heet het roze ding) verkoopt Bubble Tea…
Er is ons een zinderende zomer beloofd. Maar omdat ik deze column drie weken voor publicatiedatum schrijf, durf ik niet te zeggen in welke mate het zindert tegen de tijd dat u de krant openslaat. Misschien zijn inmiddels de bars en restaurants weer dicht. Liggen geopende clubs nog lang niet in het verschiet en drogen…
Vorige keer in ‘gespot met Caro’ schreef ik over de mannenPijp: “Maar wat een mannen allemaal. Mijn rechtvaardigheidsader pulseert als een malle. Waar zijn de vrouwen?!” Ik vond het zelf een grappig stukje geworden, mijn mede redacteuren ook en dus dacht ik er verder niet meer aan. Totdat het stuk werd gepubliceerd en de reacties…
Begin dit jaar overrompelde een gevoel van onwetendheid mij. Het UvA-vak ‘Dit is Amsterdam: identiteit en beeldvorming in kunst en architectuur’ was de aanleiding. Het is natuurlijk de bedoeling van een universiteit om studenten iets te leren dat ze niet weten. Maar bij mij daagde een gevoel van schaamte. Al met al woon ik al…
De hippe Pijp mist zijn bedrijvige dans. We zitten binnen, lijden in stilte omdat een virus ons fanatiek tot kluizenaar heeft gedoopt. De zon knipoogt sporadisch en mijn schaterlach speelt verstoppertje. Maar laatst kwam die tevoorschijn. Mijn moeder en ik begroeten elkaar 2020 style: billenwrijvend, neuzen ver de andere kant op. We lopen een rondje…