Voor deze editie van de krant besluit ik Kinderboerderij De Pijp te bezoeken aan de Lizzy Ansinghstraat 82. Een goede vriendin woont in een huis vlakbij de kinderboerderij. Elke keer als ik bij haar slaap word ik ‘s ochtends wakker van het gebalk van een ezel.
Al jarenlang neem ik me voor er eens een kijkje te nemen maar het is er nog nooit van gekomen. Dit lijkt me een goed moment: de lente is net begonnen en de lammetjes komen eraan.
Als ik binnenkom valt het me op hoe groot het er is. Er lopen twee schattige varkentjes rond, een normale ‘roze’ big en een klein gevlekt biggetje met veel haar. Er zijn twee volières met verschillende soorten parkieten. Kippen en hanen lopen los rond op het terrein. Ook zie ik de twee ezels die ik regelmatig heb gehoord.
Het is zo ontzettend koud, dat ik het gevoel krijg op de Mongoolse steppen te staan. Het liefst zou ik schuilen in het houten huisje voor de schapen en geiten maar dit is onbevoegd terrein.
Leuk aan deze kinderboerderij is dat ze veel activiteiten organiseren. Elke dag van de week wordt een half uurtje ingeruimd voor kinderen om te knuffelen met een cavia, konijn, schildpad of een tamme kip. Ook is er elke woensdag een knutselworkshop en kan een ritje op de pony worden gemaakt.
Helaas is de lente is nog ver te zoeken en ben ik te oud voor het knuffelhalfuurtje. Het waait hard, de wind giert tussen de gebouwen. Ik sta op een veldje omringd door schapen en een enkele geit. Het is zo ontzettend koud, dat ik het gevoel krijg op de Mongoolse steppen te staan. Het liefst zou ik schuilen in het houten huisje voor de schapen en geiten maar dit is onbevoegd terrein.
April doet wat ie wil, ik kom wel eens terug als de lente echt is begonnen.
(20 april 2015)
