Laptopnomade. Dat vind ik zo’n prachtig woord. U weet wel, van die types die de hele middag een plek bij de Coffee Company of De Stadskantine bezet houden, omdat ze daar gratis internet hebben. Onlangs viel mijn oor op een gesprek dat twee van die figuren voerden. Een knul in een iets te smetteloos wit overhemd en zo’n hockeymeisje. Allebei zo rond de 25 jaar oud. Ze hadden een heuse consultancyklus in de wacht gesleept, maar wat hun consultancyklus nu precies inhield, dat wisten ze zelf ook eigenlijk niet precies. “Ik google het wel even”, zei de een. “Dan bouwen we er wel een verhaal omheen”, sprak de ander. Zo gaat dat dus, tegenwoordig. Je hebt geen flauw benul van waar je het eigenlijk over hebt, je neust wat rond op Wikipedia, en googelt een paar krantenstukjes en een berichtje op een overheidswebsite, en je bent de topdeskundige van Nederland. Zo zit de horeca in De Pijp voor een aanzienlijk deel vol met een nieuwe generatie consultants (dat is een Nederlands woord voor wat wij vroeger ‘adviseurs’ noemden). Eigenlijk een klap in het gezicht van degenen die van een onderwerp écht verstand hebben, doch minder goed in staat zijn om zich in de kijker te bluffen. Maar ik kan er ook wel om lachen. Het zijn immers de ‘grote bedrijven’ die dit soort grapneuzen aan het werk houden.
Gelukkig kent De Pijp naast gebakken lucht ook nog gewoon de ouderwetse geur van verschaald bier in Perzische tafelkleedjes. Er zijn nog meerdere bruine cafés te vinden. Cafés waar tijdens de feestdagen voor iedere vaste klant een kerstkaart met een consumptiebon in de kerstboom hangt. Waar de gehaktballen gewoon in de jus dobberen. Waar mensen in de meest wonderlijke kleurencombinaties gekleed gaan en zo nu en dan straalbezopen bijna van hun barkruk lazeren. Maar waar je altijd welkom bent en een vriendelijk woord nooit vergeefse moeite is. Ik zal nooit de woorden van zo’n ouderwetse kroegbaas in De Pijp vergeten. Chris Scholten: “In mijn zaak is íedereen welkom.” Ik vind dat mooi.
In de 35 jaar dat ik in De Pijp woon, heb ik de buurt zien veranderen. Gevarieerder zien worden, in alle denkbare opzichten. Destijds wat je nu een ‘Vogelaarwijk’ zou noemen, en nu een buurt met voor elk wat wils. En dat zie je dus ook terug in de horeca. Met plek voor iedereen. Van drankorgel tot laptopnomade. Prachtig!
(februari 2018)
