Schavuit! Schobbejak! Schorriemorrie! Prachtig ouderwetse scheldwoorden. Ik hoor ze regelmatig, met name als ik op het terras van mijn favoriete Coffee Company zit. Luidkeels komt dit soort verwensingen uit de mond van dat kleine vrouwtje met die kromme beentjes. Veel buurtbewoners weten wie ik bedoel. Het scheldvrouwtje gaat tekeer tegen alles dat in de weg staat en iedereen die haar de vrije doorgang hindert, ook als het per ongeluk is.
Je zou kunnen zeggen dat het geschreeuw van die mevrouw hilarisch is, en hoogst vermakelijk. Maar zo lollig vind ik het niet. Er is uiteraard iets aan de hand met dat mevrouwtje, maar wát precies, daar blijf ik liever bij weg. Al die zelfbenoemde deskundigen die menen dat ze diagnoses kunnen stellen over iemand die ze twee keer op de televisie hebben gezien, ik vind dat behoorlijk aanmatigend. Los daarvan: ik ben natuurlijk geen psychiater of andersoortige medicus. Maar dat er iets met het scheldvrouwtje aan de hand is, dat staat als een paal boven water.
Overigens is het opvallend dat ze tegen kleine kinderen juist bijzonder mild is.
Ik zag dat ze werd gehinderd door een paar kleuters op fietsjes. “Nou zal je het hebben”, dacht ik, maar dat viel reuze mee. Zachtjes zei ze “Pas op” tegen de kindjes, en liep in een boog om ze heen. Eigenlijk best mooi, dat zelfs bij iemand die nogal in de war is, het goede soms toch komt bovendrijven.
Ik maak me al tijden zorgen om dat broze vrouwtje met die grote mond. Ik ben een beetje bang dat ze vroeg of laat de verkeerde tegenkomt. Een breedgeschouderde driftkikker die haar nadat ze tegen hem is uitgevaren met één klap zo’n beetje doormidden slaat. Daarom heb ik een tijdje geleden de toenmalige wijkagens eens aangesproken, en mijn bezorgdheid met hem gedeeld. Is er een rol voor de politie, om te kijken of die mevrouw misschien ergens kan worden opgevangen, of die mevrouw misschien succesvol kan worden begeleid? Helaas, legde de wijkagent mij uit, zijn die mogelijkheden in dit geval er niet. Het scheldvrouwtje is er niet zo slecht aan toe dat ze een gevaar voor zichzelf of anderen vormt, en dan houdt het toch een beetje op. Jammer, maar helaas.
Een oproep van mijn kant. Als het scheldvrouwtje tekeergaat, laat haar dan met rust. Provoceer haar niet. Want zolang ze nog lief is voor de allerkleinsten, ach…
