Niet over één kam

Ik tik dit stukje met een zwaar gemoed. Ik ben nogal ondersteboven van de reeks terroristische aanslagen die Europa teistert. Veelal gepleegd door verstandelijk minderbedeelden, daartoe opgehitst door in ‘woestijnlanden’ woonachtige islamitische haatfundamentalisten. De recente aanslag in Barcelona blijkt zelfs te zijn georganiseerd door een imam. Ik heb daarom begrip voor degenen die vanuit een mengelmoes van woede en ontzetting pleiten voor harde maatregelen. Maatregelen waarbij de redelijkheid soms uit het oog wordt verloren. Maar toch… De zaak heeft ook een andere kant. Dat zie ik iedere dag als ik met open vizier in De Pijp om mij heen kijk.

De mannen van de Turkse supermarkt op de hoek van de Tolstraat, die goedgehumeurd de beste levensmiddelen tegen zeer aangename prijzen verkopen. De eigenaar van die bakkerswinkel in de Van Woustraat, die heerlijke spullen verkoopt, altijd in is voor een gezellig praatje en op de feesten van mijn beste vriend altijd aan komt zetten met verrukkelijk eigengemaakt gebak. Het meisje van de CoffeeCompany op de Ceintuurbaan dat mij meermalen met een vette knipoog mijn koffie gratis gaf, en nu hopelijk enorm geniet van haar wereldreis. De joviale man die ik ken van koffie op een terras, die als hij mij tegenkomt altijd even van zijn fiets stapt om te informeren naar het welzijn van mij en mijn dierbaren.

De bejaarde meneer die ik ooit de weg wees naar de fysiotherapiepraktijk in de Rustenburgerstraat, en die mij sindsdien altijd begroet met een hand op zijn hart en een zachte handdruk. De joviale assistent-filiaalchef en het goedlachse kassameisje die mede de reden zijn dat ik graag bij ‘mijn’ Albert Heijn kom. De aardige en leergierige improvisatie-acteur die trouw mijn workshops volgde en met wie ik daardoor steeds mooiere scenes kon spelen.

Allemaal mensen die voor zover ik weet nog nooit een vlieg hebben kwaad gedaan. Maar ook allemaal mensen met een islamitische achtergrond. Allemaal mensen die, bewust of onbewust, met een scheef oog worden aangekeken. Want “ze horen bij die religie namens welke keer op keer onschuldige westerlingen worden afgeslacht”. Een nare generalisatie. En ook die stemt mij verdrietig. Daarom mijn oproep: scheer onschuldigen niet over één kam en reken ze niet af op de daden van anderen!