Schone Pijp sympathiek initiatief

Er is veel vies in De Pijp. Op allerlei manieren. De Ferdinand Bol ligt er al jaren als een vieze vaatdoek bij en in de Van Ostadestraat heb ik ratten op klaarlichte dag zien lopen tussen de rotzooi van vuilniszakken die te vroeg, op tijd of te laat voor de deuren staan en door meeuwen en mensen zijn opengescheurd.

Toeristen gooien achteloos blikjes, lege schillen en flesjes op straat en dan zijn er nog al die andere vormen van vervuiling, zoals het geluid van de talloze renovaties die in deze buurt nooit meer lijken te stoppen, brullende motoren, lallend uitgaansvee, sirenes, veegwagentjes en blaasmachines en files vies vrachtverkeer die de zich op straat wagende fietsers dreigen te vermorzelen. Maar gelukkig is daar het actieplan ‘Schone Pijp’, een sympathiek initiatief waarbij wij allen worden opgeroepen van De Pijp een schone(re) buurt te maken. Ik juich het van harte toe.

Het is nog niet zo simpel om een verantwoord schoon mens te worden. Op drie hoog heb ik amper plek voor afzonderlijke plastic -, papier-, glas- ,- en drankkarton-bakken en het is een hoop gedoe om met al dat afval al slingerend op de fiets de bijbehorende containers te vinden. Meestal kom ik met mijn drankkarton terecht op het Heinekenplein waar ze er een aparte container voor hebben, maar die zit meestal - net zoals alle andere containers - zo vol dat ik het er maar naast pleur. Mijn vuilniszak zet ik keurig op de voorgeschreven tijden buiten. Ik moet echter bekennen dat het wel eens is voorgekomen dat ik op reis ging, er geen helpende buur te vinden was, en ik me gedwongen zag mijn vuilniszak voortijdig op straat te zetten om te voorkomen dat zich binnenhuis een milieuramp zou voltrekken tijdens mijn afwezigheid.

Voor grof vuil heb ik een zwak, ik vind het heerlijk om dat -op het toegestane tijdstipbuiten te zetten. Vaak is het binnen het uur verdwenen. Mijn oude ranzige matrassen, een tafeltje waarvan een poot ontbreekt, een kapotte stofzuigerslang, je kunt het zo gek niet bedenken. Zelfs het enige en waarschijnlijk laatste olieverfschilderij dat ik ooit maakte en zo lelijk was als de nacht nam iemand mee. Ik heb zelf op straat een nachtkastje gevonden.

Mensen zijn verzamelaars.

Ik denk dat de actie gaat helpen. De ondergrondse containers waar we straks op bijna iedere straathoek ons vuil gaan lozen zullen er aan bijdragen en als ook de gemeente wat beter haar best gaat doen lijkt er heus wel een schonere Pijp in het verschiet te liggen. Maar hoge verwachtingen heb ik er ook weer niet van. Een schone Pijp begint bij mensen en behalve verzamelaars zijn die ook smeerpoetsen.

(maart 2017)