Bier! Doodordinair bier!

Het lijkt wel een soap, de herinrichting van het Heinekenplein. Fietsen op het plein die niet in rekken passen, terrassen die naar het midden van het plein worden gesleept, wel of geen loopruimtes en een fontein in de vorm van een groene ster.

Onbetwist hoogtepunt in de hoogoplopende vete tussen omwonenden, het stadsdeel en Heineken is de uitgang van de Heineken Experience. De bierbrouwer ziet die graag aan de achterkant – op het plein dus –, zodat de hele buurt kan meegenieten van hordes toeristen die zich vol hebben laten lopen en al of niet lallend de oude fabriek uit komen zwalken. Dat is althans de natte droom van Heineken.

En een ervaring is het! Dankzij een buitenlandse gast die zonodig moest, ben ik er binnen geweest. Alsof je rechtstreeks een commercial binnenloopt. Voor de geschiedenis van Alfred Heineken die in dit gebouw begon, zou een zaaltje moeten volstaan. Maar Heineken doet alles groot. Ze plempt de opgekalefaterde fabriek vol met oude en nieuwe reclameposters, vergeelde foto’s en antieke flesjes en doet alsof ze de Nachtwacht presenteert. De argeloze bezoeker moet Heineken zo ervaren dat hij na afloop alleen nog maar groene sterren op het netvlies heeft en niets anders meer in zijn leven wil dan Heineken. Bier. Gewoon, doodordinair bier. Niet eens ambachtelijk, met liefde gebrouwen, bijzonder bier, zoals van onze IJ-brouwerij, maar gewoon pils uit de fabriek. Daar staan ze voor in de rij. Ze plannen het in tussen een bezoek aan het Rijksmuseum, het Van Gogh of het Stedelijk, alsof het om ons hoogste cultureel erfgoed gaat. Het geeft te denken over toeristen, of liever gezegd, over de mensheid in het algemeen, er vanuit gaande dat al die miljoenen toeristen die onze stad aandoen een dwarsdoorsnede zijn van de wereldbevolking. Ze doen alles voor een slap pilsje!

Probleem is dat die miljoenen mensen straks allemaal naar ons plein komen, dat helaas het Heinekenplein heet. Dat ze in groten getale de fabriek verlaten en dat ze zitten op de rand van de fontein in de vorm van een Heinekenster. De buurt protesteert, en terecht. Iedere rechtgeaarde Pijpbewoner heeft wel een Hexitsticker (Heineken Exit) op het raam. Het heeft ertoe geleid dat Heineken de aanvraag voor een vergunning heeft ingetrokken. Tijdelijk wel te verstaan. Daarover hoef je je geen enkele illusie te maken. Heineken ziet niet van haar plannen af, integendeel, ze neemt de tijd om de juridische puntjes nog even op de i te zetten. Want haar zin zal ze krijgen, wat we ook willen, wat we ook doen. Heineken heeft namelijk geld. Veel geld. Geld is macht en er is geen bedrijf die dat beter weet dan Heineken. Ik kan het woord Heineken niet meer horen!

(april 2016)