“Nee, de andere kant”, hoor ik een meisjesstem zeggen. Als ik opkijk zie ik een groepje jongelui, scholieren van het nabijgelegen Berlage College in de Pieter Lodewijk Takstraat. Een jaar of zestien, schat ik.
Ze staan tussen de twee symmetrisch aangelegde zithoekjes aan de Jozef Israëlskade in. Aan beide kanten zit al iemand. Ik zie ze kijken en een inschatting maken. Ze kiezen mijn kant. “Vindt u het erg als we muziek aan hebben, mevrouw?”, vraagt het meisje. “Nee hoor, als het maar niet zo heel hard is”, antwoord ik, “aardig dat je het vraagt, trouwens”. “Is wel zo beleefd, toch?”, zegt ze vriendelijk. Ze bezetten het bankje naast mij. Er klinkt muziek, er wordt gepraat en gelachen. Het gaat over school ‘ik kan niet wachten om wiskunde te laten vallen’, over rijlessen ‘vet cool’, over ‘sexy’ tongpiercings ‘weet je wel dat je een week lang niet mag zoenen?’ en over breakdance ‘ik heb al jaren les, maar kan nog steeds alleen maar op m’n hoofd staan!’. Er volgt een kleine demonstratie. ‘Have it your way, foreplay’ zingt een rapper uit de Blackberry. Ze hebben het warm. “Laten we alles uittrekken”, roept er een. De meisjes giechelen erop los. “Weet je zeker dat je niets gebruikt hebt?”, vraagt een van de jongens.
Hangjongeren, zijn ze niet van alle tijden? Toen ik zo oud was als hen hingen we op het schoolplein achter ons huis. Het waren de hoogtijdagen van de flowerpower. Rap en hiphop? Bestonden nog niet. Wij hadden blues en soul. Breakdance bestond evenmin. Dansen? Je deed maar wat. Jointjes heetten toen nog stickies. Piercing was een ons onbekend woord. Bij jongens ging het erom of ze lang haar mochten, bij meisjes of en hoe zwaar ze zich op mochten maken.
Hangjongeren, ze zijn van alle tijden. Mijn moeder, geboren in 1920, vertelde al dat ze uit school haar vrienden en vriendinnen trof bij het standbeeld van Hugo de Groot op de Grote Markt in Delft, waar ze opgroeide. Opgeschoten jeugd heette het toen en wij waren langharig tuig. “Kom”, zegt het meisje, “we gaan”, ik heb zin om te lopen. Als vanzelfsprekend volgen de anderen haar. “Dag mevrouw”, groeten ze. “Dag jongens”.
Ik maak me helemaal geen zorgen over deze jongeren. Hangen gaat vanzelf vervelen. Ik ga verder met mijn cryptogram. Omschrijving: hangjongeren (8). Oplossing elders op deze pagina.
sejpaank :gnissolpO
