Naast de koude mezze gerechten (tapas) biedt het restaurant ook een ruime keuze aan huisgemaakte warme gerechten. Een favoriet bij vele klanten, de falafel, wordt geheel volgens eigen recept in het restaurant zelf bereid. De kikkererwten worden in huis geweekt, gemarineerd, gevormd en gefrituurd. Een afhaalrestaurant suggereert een gehaaste sfeer, maar in plaats daarvan worden klanten uitgenodigd om aan een grote houten tafel samen van het afgehaalde eten te genieten en met elkaar of met medewerkers een gesprek aan te gaan.

Alles met liefde
Eigenaar en kok Eyad is een goedlachse Syrische man die in 2016 als vluchteling naar Nederland kwam. Eyad benadrukt bij zijn beschrijving van het eten vooral het belang van de emotie die erin zit: “Klanten merken dat alles met liefde is gemaakt.” De aandacht en de zorg die er in is gestopt is inderdaad niet te missen: het eten, maar ook de inrichting. Als het maar huiselijk en gezellig is. Typisch Hollands eigenlijk.

Spreken met je hart
Is dat misschien het geheim van Eyads succes? Hij heeft bewust voor Nederland gekozen. Door de burgeroorlog in Syrië moest hij stoppen met zijn bedrijf. Hij moest het leger in om te vechten voor Assad en dat wilde hij niet. Het was op dit punt dat Eyad en zijn vrouw samen besloten om naar Nederland te gaan. Eyad had van vrienden gehoord dat hij goed tussen de Nederlanders zou passen: “De mensen hier spreken met hun hart, net als ik.” Ook meegenomen: zijn vrouw kon bij de TU Delft haar master in architectuur afronden. En zo vertrok in 2015 eerst zijn vrouw en daarna in 2016 Eyad naar Nederland om opnieuw te beginnen.

Opnieuw beginnen
Eyad weet wat het is, opnieuw beginnen, want dat doet hij nu voor de vierde keer. Draagt dat ook bij aan zijn voorspoed hier? Eyad somt op: nadat hij in Damascus zijn opleiding hotelschool had afgerond vertrok hij in 1996 naar Dubai om daar te beginnen aan een carrière in de hotel- en toeristenindustrie. Van de toeristenindustrie ging hij uiteindelijk over naar het organiseren van presentaties en conferenties voor bedrijven. Weer terug in Syrië deed hij daar hetzelfde. Na de uitbraak van de oorlog vertrok hij weer naar Dubai, nu om er een eigen IT bedrijf op te richten. Door zijn dubbele nationaliteit, Syrisch en Palestijns, had hij echter niet de mogelijkheid om vrijuit door de omringende landen te reizen en moest
hij uiteindelijk met zijn bedrijf stoppen.

Niet te beroerd
Nog iets wat bijdraagt aan Eyads weg omhoog is het feit dat hij niet te beroerd is om, misschien paradoxaal, een paar treden lager weer in te steken. Zo werkte hij een tijdlang als vrijwilliger bij integratiecentrum BOOST, waar zijn achtergrond in evenementen organisatie hem uitstekend van pas kwam. Met het coördineren van activiteiten kon hij op zijn beurt nieuw gearriveerde vluchtelingen helpen met hun integratie. Ook was hij actief bij Hack your Future, een initiatief dat vluchtelingen door ICT lessen aan het werk helpt. Eerst was hij student, daarna hielp Eyad met zijn netwerkervaring alumni
aan stages en banen. Via een stage bij een ijsfabriek kwam Eyad op een mensa van de universiteit terecht. Hij kreeg de kans om een aantal Syrische gerechten in het menu op te nemen. De volgende stap was een volledige cateringservice en uiteindelijk zijn eigen restaurant in De Pijp. Vierde succesfactor: Eyad werkt zich een slag in de rondte.

Eten verbindt
Is koken en het beheren van een restaurant niet nogal anders dan het flitsende zakenleven? “Ik ben nu veel meer met mijn passie bezig. Eten is verbindend en ik geniet van de gesprekken met de klanten. Er is geen betere manier om tot een cultuur geïntroduceerd te worden dan via eten.” Eyad is blij dat hij de bewoners van de Pijp deze ervaring kan geven.

Het baslijntje is afkomstig uit het houten huisje, dat om de twee weken wordt omgebouwd tot dansruimte, inclusief barman, DJ en luiken voor de ramen om te voorkomen dat het licht van buiten de sfeer binnen verpest. Tegen een kleine prijs van 2,50 kan iedereen hier terecht voor een avondje dansen. “We proberen e drempel laag te houden,” legt Christine – een van de organisatoren – uit, “hierdoor kunnen zo veel mogelijk mensen meedoen; iedereen is welkom”. Dit verwelkomende sentiment is duidelijk in de dansruimte te merken, bij aankomst komt Christine meteen vrolijk naar ons toe om te vragen of we mee komen dansen.

De muziek wordt verzorgt door een DJ die helemaal uit Beverwijk komt rijden om te draaien. Hij stelt zichzelf voor als “democratische DJ”, hij staat altijd open voor suggesties van het publiek. Als hij geen suggesties krijgt schat hij zelf een beetje in waar de mensen zin in hebben. Dit lijkt aardig te werken, vrijwel iedereen danst enthousiast mee met de soul en funk nummers die hij klaar heeft liggen.

Het is duidelijk dat de avond vooral gaat om het dansen en al het goede dat dit met mensen kan doen

Bevrijdend effect
Het lijkt een bevrijdend effect te hebben op de kleine groep die aanwezig is; iedereen kan lekker zichzelf zijn, ze hoeven zich niet te conformeren aan muziek die ze zelf niet fijn vinden. Er wordt niet raar opgekeken wanneer een man in een zwart T-shirt, in zijn eigen wereldje verloren los gaat op “Play that funky music”. Het is duidelijk dat de avond vooral gaat om het dansen en al het goede dat dit met mensen kan doen.

Tegen half elf begint de zaal langzaam leeg te lopen. De man in het zwarte T-shirt blijft na afloop nog even rondhangen om gezellig een praatje te maken. “Ik hou gewoon heel veel van dansen,” legt hij uit, “en ik kan dat hier fijn doen, zonder dat ik me zorgen hoef te maken over mensen die me daarop beoordelen.”.

Dansen in de HdK gebeurt elke 2e en 4e zaterdag van de maand in Buurtgebouw Henrick de Keijser op het Henrick de Keijserplein 45.