Winkeliers trekken aan noodrem Noord/Zuidlijn

Enquêtecommissie
De afgeronde verhoren van de enquêtecommissie hebben inmiddels duidelijk gemaakt dat niemand binnen de gemeente wist waar men bij de bouw van de Noord/Zuidlijn aan begon. Volgens burgemeester Job Cohen was iedereen binnen het ambtelijke apparaat een amateur.

Niet gehinderd door enige kennis konden wethouders tijdens hun bewindsperiode ontkennen dat er zich problemen zouden voordoen. Ernst Bakker beweerde stellig dat de overlast voor de bevolking beperkt zou zijn en Geert Dales voorzag zonder aarzelingen dat het megaproject slechts maximaal 1,4 miljard euro zou gaan kosten, omdat alle onvoorziene kosten al in het budget waren meegenomen. De grens tussen leugens en onwetendheid is vaak vaag, zeker als betrokkenen te eigenwijs zijn om hun ongelijk te erkennen.

Vertrouwen
De Noord/Zuidlijn heeft de geloofwaardigheid van de Amsterdamse politiek ernstig geschaad, terwijl het imago van een log, stuurloos, regelzuchtig ambtelijk apparaat versterkt is.

Dat Rotterdam het onlangs wel lukte om zonder ophef en kostenoverschrijding een metrolijn te leggen. moet menigeen in Amsterdam steken, hoewel in het openbaar iedereen zich zal verschuilen achter redenen als dat de steden niet met elkaar te vergelijken zijn, dat men in Amsterdam te maken had met bijzondere besluitvormingen en technieken en dat er nergens ter wereld zo’n uitzonderlijke combinatie van specifieke omstandigheden optrad.

Het is voor de politiek van belang het vertrouwen van de burger in de goede afloop van het project te herstellen. Betere voorlichting en een voorzichtigere aanpak van cruciale, maar kritieke bouwwerkzaamheden moeten ertoe bijdragen dat het bestaande draagvlak behouden blijft.

Schacht
Hoe het onlangs toch nog bijna misging, bleek uit de consternatie die ontstond na het besluit van het Projectbureau Noord/Zuidlijn (PBNZL) om voor de periode van drie jaar een schacht en een nooduitgang te bouwen op de hoek van de Eerste Jacob van Campenstraat met de Ferdinand Bolstraat. De winkeliers in de omgeving waren onmiddellijk verontrust, want het betekende dat de Ferdinand Bolstraat lange tijd ook ter hoogte van het Marie Heinekenplein nauwelijks nog toegankelijk zou zijn en dat er nog meer klandizie verjaagd zou worden. In een artikel in het Parool beschuldigde Hans Appelboom (van leverancier in keukenbenodigheden Duikelman en van de ondernemersvereniging Ferdinand Bolstraat) de gemeente ervan dat “beloftes niet nagekomen werden”. Hij overwoog naar de rechter te stappen. Vooral voor de op de hoek van de geplande schacht gesitueerde konditorei Taart van mijn Tante voorzag hij grote problemen.

Gelukkig konden de winkeliers zich beroepen op de in het verleden gemaakte afspraak dat er niet meerdere zijstraten van de Ferdinand Bolstraat tegelijk zouden worden afgesloten. Enkele ondernemers en ambtenaren staken de koppen bij elkaar en bereikten binnen een half uur een akkoord over de plaats van containers en over vaste laad- en lostijden.

Winkeliers
Appelboom begrijpt heel goed dat de Noord/Zuidlijn veel onvermijdelijke overlast geeft, maar het irriteert hem dat de gemeente haar plannen achter de tekentafel bedenkt en dat de betrokkenheid met de burger en winkeliers lijkt te ontbreken. Dat de schacht op een halve meter van de ingang van de Taart van mijn Tante zou komen, had door wat gesprekken met ondernemers makkelijk voorkomen kunnen worden. Ook op de voorlichtingsavonden komt informatie pas los na kritische vragen van beslagen ten ijs komende buurtbewoners. Eigenlijk moet constant de vinger aan de pols van de gemeente gehouden worden. Veel ondernemers in de straat hebben het al zo moeilijk, dus is het belangrijk de overlast zoveel mogelijk te beperken. Wel is Appelboom zeer tevreden over de bereidwilligheid van politici om constructief na te denken over de toekomst van de Ferdinand Bolstraat en de Albert Cuyp. Omdat grote projectontwikkelaars de prijzen van de panden flink zullen opdrijven, moet er nu al een visie komen. Stadsdeelbestuurders willen net als de huidige ondernemers het karakter van de buurt zoveel mogelijk behouden.

Voorlichting
Ondanks alle goede hoop voor de toekomst, zullen tijdens de duur van de werkzaamheden og wel eens paar plooien gladgestreken moeten worden. Steeds minder mensen zullen gerustgesteld worden door de praatjes voor de vaak van de meeste politiek betrokkenen. Zeker nu de woorden van Cohen het functioneren van iedere bij het metroproject betrokkene in een ander daglicht zet.

Maar van dilettantisme merk je niks op de website van de gemeente die voor alle geïnteresseerden in het leven is geroepen: www.noordzuidlijn.amsterdam.nl. Bezoekers kunnen zich hier heerlijk laven aan alle prachtige futuristische ideeën. Zo is het toekomstige metrostation Ceintuurbaan via een prachtige 3d animatiefilm te bewonderen en kom je te weten dat de perrons er boven elkaar komen te liggen. De site steekt uitstekend in elkaar, maar is ontdaan van elke kritische noot, alsof alle ellende nu definitief achter ons ligt. Bedoeld of onbedoeld wekt de gemeente daarmee de indruk dat de metro de gemeenschap door de strot geduwd wordt. Dat de Albert Cuypstraat er als Albert Cupystraat gespeld wordt is maar een futiliteit, maar dat het er ernstig op lijkt dat binnen de gemeente niemand nog het verschil weet tussen voorlichting en propaganda is verontrustender. Notie daarvan zou het aantal misverstanden met burgers en winkeliers waarschijnlijk flink kunnen reduceren.

Misschien dat de gemeente dan eindelijk haar betrokkenheid toont.