Terrasverwarming brengt politiek in spagaat

Terrasverwarming in De Pijp, inmiddels een vertrouwd beeld in de wijk

Het heeft iets romantisch: op een terrasje gezellig samen aan een kop koffie met slagroom, terwijl je de mensen door de sneeuw ziet schuiven. Terrasverwarming begint al heel normaal te worden. Gezelligheid kent geen tijd, ook niet op het Gerard Douplein.

Zomers zitten de terrassen in De Pijp dikwijls stampvol. Maar horecaondernemers willen ook in de koude wintermaanden meer klandizie binnenhalen. Terrasverwarming biedt uitkomst.

Gezellig
Voor bewoners rondom het uitgaansgebied zijn de stille wintermaanden juist een zegen. Ze hebben zich er bij neergelegd dat zodra de zon doorbreekt de ramen hermetisch gesloten moeten worden. Door de terrasverwarming dreigen nu ook de wintermaanden veel meer rumoer te geven. Als het aan stadsdeelvoorzitter Paul Slettenhaar ligt, worden de mogelijkheden om terrasverwarming te plaatsen aanzienlijk verruimd. Een verzoek tot toestemming hiervoor ligt bij burgemeester Eberhard van der Laan.

Ook bewoners vinden terrasverwarming wel degelijk gezellig. Een bewoner zegt: “Er is niets tegen een kop koffie met slagroom om acht uur op een terras. Dat wil ik ook graag. Het gaat om de overlast daarna.” En een ander: “De politiek zegt dat er rond het Gerard Douplein naar een ideale mix tussen wonen en uitgaan gezocht wordt. Maar door steeds meer regels voor de horeca te schrappen worden bewoners min of meer verjaagd. Je ziet hier steeds meer studenten en minder gezinnen.” De bewoners refereren aan Job van Amerongen (ex-deelraadslid OudZuid) die zei ‘dat de burger moet kunnen vertrouwen op een overheid die haar beschermt’. Met de terrasverwarming kunnen rokers gerieflijk tot soms zelfs in de nacht buiten blijven zitten. Vaak gaan voor de gezelligheid de deuren open om ook rokers van de muziek mee te laten genieten. De nachtrust van bewoners is niet gewaarborgd. Een bewoner: “Er dreigt een soort van musealisering. Een openluchtsociëteit annex pretpark met als decor wat gezellige pandjes.” En: “Terrasverwarming kun je geen duurzaam ondernemen noemen.”

Op volle toeren
En daar komen we op een ander nadeel van terrasverwarming. Terrasverwarming is bepaald vervuilend. Volgens een Brits onderzoek uit 2007 produceert één terrasverwarmer op jaarbasis evenveel CO2-uitstoot als een auto die 25.000 kilometer rijdt. Hier is wellicht het een en ander op af te dingen, maar aan de conclusie dat een gezellig verwarmd plekje op een terras de rekening eenzijdig bij het milieu legt valt niet te ontkomen.

Ondertussen lijkt de terrasverwarmingsindustrie op volle toeren te draaien. De zoekopdracht ‘terrasverwarming’ bij Google levert 172.000 resultaten op. Terrasverwarming hoeft helemaal niet duur te zijn en steeds meer verkopers claimen milieuvriendelijke producten te leveren. Ook de Pijpbewoner op 3 hoog kan voor een tamelijk zacht prijsje een behaaglijk balkon creëren. De schrik slaat hem pas om het hart als vele maanden later de energierekening komt.

Voor bedrijven is de investering wel lucratief. Want eigenlijk vinden we allemaal, stiekem of niet, het heel behaaglijk op een verwarmd terras. En zo werken we als consument zelf mee aan de schaalvergroting.

Brief aan burgemeester
Verschillende politieke partijen van Stadsdeel Zuid zijn niet bereid om op het onderwerp terrasverwarming te reageren. De korte reactie van Marcel Koldewijn (SP) op vragen hierover zegt bijna alles. Hij wijst erop dat het verzoek van het stadsdeelbestuur aan burgemeester Van der Laan om versoepeling van de regels voor terrasverwarming in stadsdeel Zuid niet gestuurd had mogen worden. Koldewijn: “Eerst moet het stadsdeel zorgen dat het de zaken op orde heeft met betrekking tot de overlast die de horeca in sterk toenemende mate veroorzaakt. Dan pas kan met goed fatsoen gekeken worden naar het aanpassen van geldende regels.”

Energiezuinige variant
In het verzoek aan de burgemeester zijn twee voorwaarden opgenomen, die verder niet worden uitgelegd. 1 ‘kunstmatige terrasverwarming wordt alleen toegestaan in een energiezuinige en veilige variant’ en 2 dat er ‘blijvende aandacht dient te zijn voor het voorkomen en bestrijden van overlast van terrassen voor omwonenden’ zijn zonder deugdelijke onderbouwing niet veelzeggend.

De politiek in Zuid zit in een spagaat. Toen de Noord-Pijp een centrumfunctie kreeg, betekende dit dat de horeca daar onstuimig kon groeien. Het toenmalige stadsdeel Oud-Zuid heeft dat enigszins willen reguleren, maar wilde ondernemers niet te veel beperken. De woonfunctie van de wijk komt nu steeds meer in de knel doordat bewoners vanwege een toename van lawaai, agressie en vervuiling vaker willen verhuizen.

Lapmiddelen
Sommige politieke partijen zien wel dat er problemen zijn. In een van de laatste stadsdeelvergaderingen namen ze stelling tegen de gemakkelijke oplossing van woningisolatie om geluidsoverlast tegen te gaan. Sam Franklin (GroenLinks) vroeg zich daarbij af of het nuttig was om te isoleren als de overlast zelf niet aangepakt werd. Theo Keijser (Zuid- en Pijpbelangen) vindt ‘het verbijsterend dat 10 procent van de bewoners verhuisd is door de overlast’. Coalitiepartijen VVD, D66 en PvdA houden zich echter liever op de vlakte.

Mede daarom wijst Daphna Brekveld van bewonerspartij Vereniging Ons Zuid (VOZ) in haar toelichting op de vragen van De Pijp Krant met een beschuldigende vinger naar de politiek. Brekveld: “Politici hebben de ontwikkelingen ondersteund. Terrasverwarming is bedoeld om het uitgaansleven nog beter te faciliteren. Kleine ondernemers worden verdrongen en regelgeving en handhaving worden steeds moeilijker.”

VVD, PvdA en GroenLinks willen of kunnen ondanks herhaaldelijke verzoeken op geen enkele wijze reageren; D66 komt alleen met een uitgebreide ontvangstbevestiging.

Het lijkt erop dat de politici in Zuid meer geïnteresseerd zijn in allerlei lapmiddelen dan in een daadwerkelijke beteugeling van het overlastprobleem in de Noord-Pijp. Ze wachten rustig af totdat over een tiental jaren oude bewoners vervangen zijn door studenten met een ‘korte doorlooptijd’. Die ‘comfortkids’ klagen niet over huizen die te gehorig zijn, maar over terrasverwarming die uitstaat.


De gesproken bewoners blijven liever anoniem. Omdat ze indirect en onbedoeld aan de broodwinning van horecaondernemers komen, vallen hun bezwaren niet bij iedereen in even goede aarde.