Ongegeneerd losgaan op de dansvloer van de HdK

Voor de foto mochten de luiken van de ramen even open van Christine (uiterst rechts in de stippeltjesjurk). Man in zwart T-shirt: uiterst links.

Het is een warme, zomerse zaterdagavond op het Henrick de Keijserplein. Op het veldje naast het het groen witte, houten buurtgebouw zijn er nog een aantal jongetjes aan het voetballen, het is immers nog maar acht uur. Boven de stemmen van de jongetjes is vaag een baslijntje te horen.

Het baslijntje is afkomstig uit het houten huisje, dat om de twee weken wordt omgebouwd tot dansruimte, inclusief barman, DJ en luiken voor de ramen om te voorkomen dat het licht van buiten de sfeer binnen verpest. Tegen een kleine prijs van 2,50 kan iedereen hier terecht voor een avondje dansen. “We proberen e drempel laag te houden,” legt Christine - een van de organisatoren - uit, “hierdoor kunnen zo veel mogelijk mensen meedoen; iedereen is welkom”. Dit verwelkomende sentiment is duidelijk in de dansruimte te merken, bij aankomst komt Christine meteen vrolijk naar ons toe om te vragen of we mee komen dansen.

De muziek wordt verzorgt door een DJ die helemaal uit Beverwijk komt rijden om te draaien. Hij stelt zichzelf voor als “democratische DJ”, hij staat altijd open voor suggesties van het publiek. Als hij geen suggesties krijgt schat hij zelf een beetje in waar de mensen zin in hebben. Dit lijkt aardig te werken, vrijwel iedereen danst enthousiast mee met de soul en funk nummers die hij klaar heeft liggen.

Het is duidelijk dat de avond vooral gaat om het dansen en al het goede dat dit met mensen kan doen

Bevrijdend effect
Het lijkt een bevrijdend effect te hebben op de kleine groep die aanwezig is; iedereen kan lekker zichzelf zijn, ze hoeven zich niet te conformeren aan muziek die ze zelf niet fijn vinden. Er wordt niet raar opgekeken wanneer een man in een zwart T-shirt, in zijn eigen wereldje verloren los gaat op “Play that funky music”. Het is duidelijk dat de avond vooral gaat om het dansen en al het goede dat dit met mensen kan doen.

Tegen half elf begint de zaal langzaam leeg te lopen. De man in het zwarte T-shirt blijft na afloop nog even rondhangen om gezellig een praatje te maken. “Ik hou gewoon heel veel van dansen,” legt hij uit, “en ik kan dat hier fijn doen, zonder dat ik me zorgen hoef te maken over mensen die me daarop beoordelen.”.


Dansen in de HdK gebeurt elke 2e en 4e zaterdag van de maand in Buurtgebouw Henrick de Keijser op het Henrick de Keijserplein 45.