‘Nooit meer De Pijp uit’

‘Nooit meer De Pijp uit’ is een tentoonstelling voor en door bewoners van De Pijp, tien bijzondere portretten van tien ‘alledaagse’ bewoners, bedacht en geschilderd door kunstenaars Jan H. de Hartog en Martin Travers.

Ik tref beide kunstenaars in Bibliotheek Cinetol waar hun schilderijen tentoongesteld zijn.

Engelsman Travers woont sinds een aantal jaar in Nederland. Hij maakt vooral muurschilderingen en zet zich in voor kunstprojecten met jongeren in verschillende delen van de wereld. De Hartog is filmmaker en kunstschilder. Na jaren in Zuid Korea en Los Angeles te hebben gewoond en gewerkt, heeft hij nu een galerie in De Pijp waar hij werkt aan film en documentaire projecten.

Ze kwamen in 2009 op het idee voor dit bijzondere project. “We wilden iets doen met deze multiculturele buurt die zo snel veranderd. Zo is het idee ontstaan om schilderijen te maken, geïnspireerd op bewoners uit de buurt”. De tien schilderijen van 1 bij 1,5 meter groot waren eerder tentoongesteld in verschillende etalages in de Tweede Van der Helststraat. De opening hiervan vond begin mei 2010 plaats in de vorm van een buurtfeest. “Het feest was bedoeld om te laten zien wat we doen in de buurt en wat de buurt te bieden heeft.

We hebben als buurt samengewerkt om er een bijzonder feest van te maken. Iedereen heeft zijn best gedaan om er een succes van te maken en ook Wijkcentrum Ceintuur heeft zijn steentje bijgedragen”.

Er is veel werk aan vooraf gegaan. “Eerst hebben we bewoners met verschillende achtergronden benaderd en interviews afgenomen. Deze personen waren allemaal bereid om een stukje van hun leven in De Pijp en hun leven voor De Pijp met ons te delen”.

Terwijl ik word rondgeleid langs de schilderijen wordt het mij duidelijk hoezeer het project de kunstenaars na aan het hart ligt. Het enthousiasme waarmee ze over de werken vertellen is aanstekelijk en hun betrokkenheid bij de geportretteerde voelbaar. Eén schilderij in het bijzonder valt mij op, het portret van Monica. Het blijkt de favoriet van De Hartog:“ Het schilderij vertelt het verhaal van Monica, een postbode uit de Van der Helstbuurt. In het schilderij zijn ontelbare postzegels verwerkt. Ze lijkt sprekend; daarbij vertellen het materiaal en de postzegels ook hun eigen verhaal.