NextDoor liever aan mijn deur voorbij

Ondanks dat ik met mijn naaste buren goed contact heb, leek zo’n app mij een leuke manier om mijn buurtgenoten nog beter te leren kennen. Ik woon hier al ruim twintig jaar, dus heb de buurt aardig zien veranderen. Als ik op mijn balkon zit hoor ik in de binnentuin steeds vaker buren andere talen spreken. Wie weet kon ik door zo’n app meer zicht krijgen op wie nou echt allemaal mijn buren zijn.

Toch maakte ik niet meteen gebruik van de aanmeldcode. Ik ben namelijk met het oog op mijn privacy altijd wel op mijn hoede met apps waarvoor ik allerlei persoonlijke informatie moet opgeven. Daarbij hielp niet dat ik op internet ietwat verontrustende artikelen had gevonden over alle persoonlijke informatie die NextDoor opslaat. Ik besloot Monique eens te vragen naar haar bevindingen.

Tot mijn verrassing blijken we al jaren maar een paar huizen van elkaar af te wonen. Onze ontmoeting was om meerdere redenen een eye-opener, want voor Monique – die ook erg bezig is met privacy-issues rond social media – is juist het niet-anonieme aspect van NextDoor prettig: “Dat is juist een reden voor mij geweest om in te stappen. De app is laagdrempelig en helpt wat meer bij het creëren van een buurtgevoel.“
Monique is geen veelgebruiker, maar heeft bijvoorbeeld wel al een oproep geplaatst voor een kattenoppas. Tot nu toe heeft zij nog geen negatieve ervaringen gehad. Om mijn aarzelingen weg te nemen, oppert zij dat ook anoniem aanmelden mogelijk is.

Na ons gesprek besluit ik om me – eerst anoniem - aan te melden en te zien hoe het me bevalt. Ik kan me altijd weer afmelden toch? In de dagen daarna zie ik in de app met name berichten verschijnen over verdwaalde poezen, afval op straat en mensen die een oppas zoeken. Bijna alles in het Nederlands overigens. Heel lieflijk en precies het idee wat ik bij een buurtapp heb. Ik begin er zelfs over te denken de overbodige spullen die ik heb, aan te gaan bieden.

Dat NextDoor voor mij als zzp-er ook van nut zou kunnen zijn, realiseer ik me als ik een paar dagen later spreek met Barbara Wessels, lid van de Sarphatiparkbuurt. Barbara is zanglerares en is met NextDoor begonnen met het idee daar klanten te vinden. Ze heeft daar een tijd over nagedacht. “Je geeft toch steeds meer een stukje van je privacy op.” Zij werd ook niet aangemoedigd door ‘afstraffing’
door deelnemers van buurtgenoten die bijvoorbeeld computerreparatiediensten aanboden. Zij gaven aan dat een buurtapp daar toch echt niet voor bedoeld is. Eind augustus heeft Barbara voor de eerste keer een dergelijk bericht gepost: over het Pauzekoor in Buurtgebouw Henrick de Keijser. “Daar heb ik weliswaar geen enkele reactie op gekregen, maar ik ben ook niet ‘teruggefloten’, dus ook geen negatieve”. Ze vertelt dat ze een aanbieding van NextDoor heeft gekregen een bedrijfspagina te maken. Daar denkt ze nog over na.

Ook na dit gesprek ga ik weer een stukje positiever naar huis. Eenmaal thuis krijg ik echter een mail waarin ik getipt wordt over negatieve berichten over NextDoor in Nederland. Op de site van het tv-programma Opgelicht staat het bericht: “Gebruikers van buurtapp Nextdoor voelen zich misleid.” De app zou uitnodigingsbrieven ondertekenen met namen van nietsvermoedende buurtbewoners. Enkelen hebben aangifte gedaan van identiteitsfraude en de Consumentenbond dringt aan op onderzoek. Op de website van consumentenprogramma Radar staat in het artikel: “Buurtapp Nextdoor zo lek als een mandje” dat mensen die helemaal niet in een buurt wonen, heel gemakkelijk toegang konden verkrijgen tot persoonlijke gegevens van app-deelnemers. Dit lek zou inmiddels verholpen zijn, maar toch.

Als ik Monique en Barbara hierover mail, reageren ze beduusd. Barbara noemt het bericht ‘behoorlijk schokkend’. “Ik ga het volgen en zeker geen bedrijfsprofiel aanmaken. Wel jammer.” En ik? Ik heb mijn account opgeheven. Daarbij kreeg ik het verzoek de reden waarom op te geven en zag ik, tot mijn verbazing, tussen de voorgestelde opties: ‘Privacyproblemen’ staan. Die heb ik dus maar aangevinkt.