‘Mijn Liefde is Scharlakenrood’

De auteur

Boekbespreking

Zo heet het nieuwe boek van Meurs A.M., ofwel Ton Meurs. Een in 1944 in Veldhoven geboren auteur, die zich in 1968 in Amsterdam vestigde en in De Pijp woonachtig is.

Dat was in de tijd van de vele studenten- en arbeidersprotesten (Bouwvakkersopstand, Rode Jeugd, Maagdenhuisbezetting enz.) en Meurs raakte daar bij betrokken. Het boek verhaalt het leven van Rooie Willem, T en Kitty. Willem is net als T een van de nietstudenten die deelnam aan de bezetting van het Maagdenhuis in 1969, het bestuurlijk centrum van de Universiteit van Amsterdam. De studenten eisten meer inspraak.

De drie personages (T is het deels gefantaseerde alter ego van de schrijver zelf) ontmoeten elkaar midden jaren zestig en zetten zich in voor de klassenstrijd en democratiseringsbeweging. Ieder met de intentie om een steentje bij te dragen aan maatschappelijke verandering, maar ondertussen geconfronteerd met hun eigen persoonlijke problemen en strijd om te overleven. Kitty raakt verslaafd aan drugs, een karakter overigens voor wie maar liefst tien vrouwen uit het echte leven model stonden. Een van hen is de in 2003 overleden drugsverslaafde en dakloze Anja Joos. Ze werd op 5 oktober op het Gerard Douplein doodgeslagen door enkele winkelbedienden van Dirk van den Broek, die dachten dat ze blikjes bier had gestolen.

Op zijn vijftiende wist Meurs al dat hij schrijver wilde worden maar maakte zijn debuut pas in 2004, met Aan de Lange Weg (Uitgeverij de Graal). Dat boek gaat over de kindertijd van Meurs in het Brabantse dorp en de hoorspelen van toen. In 2009 werd het zowaar tot hoorspel bewerkt en maakte het een tournee langs theaters in Nederland en België. In de tussentijd zat Meurs niet stil als schrijver; hij begint zijn eigen literair kladschrift Het Werk. In 2006 verscheen Meurs’ tweede boek Spelen, met daarin 4 theaterstukken.

Als je begint te lezen in Mijn Liefde is Scharlakenrood kun je eigenlijk maar moeilijk stoppen. De auteur beschrijft, vaak tot in detail, beeldend en meeslepend, het leven van de drie karakters en de gebeurtenissen vanaf 14 juni 1966, als T op het Centraal Station aankomt en daar een pamflet in de handen krijgt gedrukt met de tekst ‘Aan de arbeidersklasse en de jeugd van Amsterdam’.

Ton Meurs is nog steeds die maatschappelijk zeer betrokken en sociaal geëngageerde persoon. Per 1 augustus verscheen alweer de 60ste editie van zijn kladschrift Het Werk en hij is bezig met de voorbereidingen voor zijn vierde boek, over het leven van de Vlaamse schrijver Louis Paul Boon, voor wie Meurs een enorme bewondering heeft. Daarnaast heeft Meurs het druk met de ontwikkelingen rond de ernstig zieke straatmuzikant ‘Jimi’, die vrijwel dagelijks speelde voor de ingang van de HEMA aan de Ferdinand Bolstraat. Aan de glazen ingangsdeuren van de HEMA hangt Meurs regelmatig een update over de situatie van Jimi, in kleur, en compleet met fotomateriaal.


Mijn Liefde is Scharlakenrood verscheen mei dit jaar in de Boekwinkeltjesreeks.Meer info: www.boekwinkeltjes.nl en www.meursam.nl Het is in de boekwinkel te bestellen.