Inburgeren met De Pijp Krant

Wat doe je zoal deze week?
Deze weken fotografeer ik veel voor De Pijp Krant. Zaterdag was ik bij ‘24 uur Zuid’, een onderdeel van ‘I Amsterdam’. Verder heb ik gefotografeerd op het Henrick de Keijserplein en Trafassi-zanger Edgar Burgos vastgelegd. Ook ben ik bij een metaalbewerker geweest; hij laat mensen kennis maken met zijn ambacht. Ik maak een paar foto’s bij een interview, schrijf nog wat teksten voor de krant en ga het komend weekend naar de Achterhoek, waar we op een prachtig landgoed de verjaardag van mijn zus vieren.

Wat heb je gisteren gegeten en hoe kwam je daaraan?
Heri heri, een voedzame schotel van aardvruchten met bananen en cassave, een traditioneel recept uit de slaventijd. De maaltijd werd verkocht tijdens een feest in verzorgingshuis Amsta waar de Surinaamse vereniging Keti Koti de afschaffing van de slavernij vierde. Na afloop heb ik de heri heri thuis rustig opgegeten.

Je woont 23 jaar in De Pijp. Waar woonde je daarvoor?
Voordat ik in De Pijp kwam, woonde ik bij een hospita in de De Lairessestraat. Mijn eerste jaar in Amsterdam woonde ik in de Bijlmer. Ik ben geboren in Eibergen, bij de Duitse grens. Al mijn voorouders komen uit de Achterhoek. Ik ben daarna in Groningen gaan studeren, maar Amsterdam heeft me altijd erg getrokken.

Verandert er voor jou iets aan De Pijp Krant nu je rubriek na zo veel jaren stopt?
Eigenlijk niet. De Pijp is zo’n interessante wijk met zo’n grote verscheidenheid aan mensen dat ik nog voor jaren schrijfstof heb. Achter ieder mens schuilt een verhaal en het is prettig om via De Pijp Krant een podium te hebben om die verhalen door te geven. De afgelopen acht jaar heb ik voor deze rubriek ongeveer 35 mensen geïnterviewd en de gemene deler is dat iedereen tevreden is met de mix in deze buurt. Er is hier geen groep die domineert. Mij fascineert het hoe die mensen hier terechtkomen. Wat heeft ze naar De Pijp gebracht? Die vraag wil ik buiten deze rubriek nog verder uitdiepen.

Wat is nou eigenlijk leuk aan De Pijp?
Iedereen woont er graag en is trots op de buurt. Je merkt dat De Pijp voor bewoners hun eerste keus is. Verder is het een buurt met geschiedenis, wat zich ook weerspiegelt in al die bouwstijlen: van beeldschoon tot foeilelijk. Ook de intimiteit van De Pijp spreekt me aan. Je verlaat je huis en staat meteen midden tussen de mensen. Je komt elkaar echt tegen.

Wat laat je je bezoek zien van De Pijp?
Mijn eigen straat, de Van Ostadestraat. Vooral de 75 meter geveltuinen die ik heb aangelegd wil ik tonen. Ook laat ik het bezoek naar binnen gluren bij de statige panden tegenover het Sarphatipark. Ik verwonder me over de keukens in de souterrains en de houten luiken aan de binnenkant van de ramen.

Wat is je favoriete plek in De Pijp?
Het stijgertje aan de Amstel aan het eind van de Van Ostadestraat. De straat opent zich bij die brede rivier. Er is daar zoveel licht en ruimte. Dat de rivier zo dicht bij je huis ligt is een luxe.

Wat vind je echt vervelend aan De Pijp?
Het fietsprobleem in De Oude Pijp. Door onvoldoende parkeerruimte staan de fietsen soms midden op straat terwijl die voor iedereen begaanbaar moet zijn, ook als je mindervalide bent of achter een kinderwagen loopt. Ik vind het een uit de hand gelopen maatschappelijk probleem.

Welke verslaving heb je?
Ik kan geen maat houden. Veel dingen zijn te leuk en te lekker om mee te stoppen. Dat heb ik ook met geveltuinieren. Ik blijf het gebied maar uitbreiden. Gelukkig vormt de Ceintuurbaan een grens. Ook heb ik een verzameldrang. Ik geniet van dingen die mooi gemaakt zijn en de tand des tijds moeiteloos weerstaan: van een tweedehands juskom van €2,50 tot een prachtig vormgegeven uitgave van ‘Oeroeg’ van Hella Haasse.

Wat zijn je droomwensen?
In mijn jeugd was mijn droomwens om langs de Amsterdamse grachten te fietsen. Mijn dromen zijn voor een groot deel vervuld, maar in Amsterdam vestigen zich altijd weer nieuwe bewoners die ook willen dat hun dromen werkelijkheid worden. Ik denk daarbij vooral aan een van mijn interviews voor deze rubriek: een Irakees die in eigen land telkens wanneer hij iets wilde opbouwen, als soldaat werd opgeroepen om oorlog te voeren. In De Pijp kan hij ongestoord vorm geven aan zijn leven.
Dat is vrijheid.