Inburgeren met De Pijp Krant

Doet u meer leuke klussen?
Jazeker. Ik geef fietsles aan volwassen. Ik sta bij de Fietsersbond te boek als fietsdocent en ik heb er in 2008 een opleiding tot fietscoach gedaan. Mijn leerlingen zijn voornamelijk expats die in Amsterdam werken. De luxe werknemers zal ik maar zeggen. Van huis uit krijgen ze het fietsen niet mee. Wij Nederlanders leren het als kind en dan gaat het makkelijker. Volwassenen denken te veel na. Een kind kun je van achteren ook even vasthouden, maar zeker bij volwassen vrouwen kun je dat dus echt niet zomaar doen. Gelukkig is er een speciale methode voor. Met een klein fietsje, het zadel laag, zodat ze altijd met de voet bij de grond komen. Ook komen verkeer en veiligheid aan bod. De meesten rijden auto en kennen de verkeersregels al, maar als fietser moet je in het verkeer je plaats opeisen. Als je bijvoorbeeld te ver aan de zijkant van de weg rijdt nodig je de automobilist uit in te halen, ook als daar eigenlijk geen ruimte voor is. Mijn lessen gaan dus ook over het zelfbewustzijn van de fietser in het verkeer.

Wat heeft u gisteravond gegeten en hoe kwam u daaraan?
Ik heb gisteren stamppot boerenkool gegeten, er was nog wat over van vorige week. Meestal kook ik voor meerdere dagen en dan wissel ik daarna af.

U woont 29 jaar in De Pijp. Waar kwam u vandaan?
Voordat ik in De Pijp terechtkwam groeide ik op in Osdorp, waar ik tot mijn 21e gewoond heb. Daar ben ik ook op school geweest. Toen ik op mezelf ging wonen kwam ik in de Tellegenbuurt terecht. Ik hoefde niet lang op een woning te wachten, want mijn ouders hadden mij al vroeg bij een woningbouwvereniging ingeschreven. Gelukkig waren inmiddels de voorwaarden voor een benedenwoning verruimd en kwam ik in aanmerking voor dit huis met een ruime tuin.

Wat is er nou eigenlijk zo leuk aan De Pijp?
De mengeling tussen rijk en arm. Het is hier niet alleen yuppiekapsones. Ook vind ik de architectuur mooi hier in de Tellegenbuurt. Je ziet het idealisme van het socialisme uit de tijd dat de huizen gebouwd zijn en waar we tachtig jaar later nog steeds plezier van hebben, want het is nog steeds een gewilde buurt. Verder heb je hier alles bij de hand: de markt, school, park, ziekenhuis en goed openbaar vervoer. Alles is er gewoon.

Wat laat u uw bezoek zien van De Pijp?
Dan ga ik zeker naar de Pieter Lodewijk Takstraat met de Coöperatiehof in het verlengde. Ik vind dat één van de mooiste straten van Amsterdam. Het lijkt wel de oprijlaan van een kasteel. Ook voor buitenlanders is het een bijzondere plek. Met hele bussen worden ze hier rondgeleid langs de architectuur in de Tellegenbuurt. Ook laat ik mijn bezoek altijd mijn tuin zien. Ik doe ieder jaar mee aan de Open Tuinendag van De Pijp en dan zijn er altijd weer mensen die verbaasd zijn dat ik nog een echt gazon heb.

Wat is uw favoriete plek in De Pijp?
De P.L Takstraat, maar ook de bibliotheek in de Tolstraat. Ik vind het gebouw mooi vanwege de architectuur. Maar ook het Anton Pieckachtige bruggetje aan de oostzijde van het Sarphatipark vind ik leuk.

Wat is beslist vervelend aan De Pijp?
Er is weinig discipline in het op straat zetten van vuilnis. Gelukkig komt de stadsreiniging twee keer per week langs, want iedere dag zetten de mensen hun vuil op straat. Zelfs op zondag. Altijd ligt er rommel.

Welke verslaving heeft u?
Niets eigenlijk. Ik ben heel stabiel kan ik wel zeggen. Wel heb ik een beetje een verzamelwoede, met oude elektrische en audioapparatuur. Ik kan er moeilijk afstand van doen. Ook omdat ik het zelf kan repareren. Maar een echte verslaving, nee, zo zou ik het niet noemen.

Wat zijn uw droomwensen?
Ik heb er eigenlijk maar één. Gezond oud worden. Dat is uiteindelijk toch het belangrijkste in het leven.