Inburgeren met De Pijp Krant
Wat hebt u gisteravond gegeten en hoe kwam u daaraan?
Ik heb rijst met paksoi en kippenpootjes op z’n Chinees (met gember en kokos) gegeten en het eerst zelf klaargemaakt. Ik kook graag ‘over de grenzen’ en eet zelden aardappels. Gisteren kwam de kerkenraad bij mij eten en tegelijkertijd vergaderen.Ik kook het liefst voor grote groepen.
U werkt 12 jaar in De Pijp. Waar werkte u hiervoor?
Voordat ik in Amsterdam kwam werken, was ik predikant in de Grote- of Lebuïnuskerk in Deventer. De kerk is een enorme kathedraal, heel anders dan de Oranjekerk. Deze kerk is met haar leden soms net een familie met meerdere generaties. Alle leeftijden zijn vertegenwoordigd, van 0 tot 97 jaar. De mensen zijn heel open naar de buurt toe. Ze nemen mensen, gelovig of niet, mee om de kerk en de Oranjehof, de tuin die ernaast ligt, te laten zien, ze zijn trots op de kerk en die trots deel ik. Het is een tof gebouw waar van alles kan.
Wat is eigenlijk zo leuk aan De Pijp?
De compactheid. We leven heel dicht op elkaar, en het is er gezellig. En ook al die nationaliteiten vind ik leuk. Ieder mens is al verschillend, maar een andere cultuur is anders, en daar moet je voor open willen staan. Niet hardnekkig aan ietsvasthouden. Niets hoort zo, het hoort alleen voor de mensen voor wie het werkt. Die compactheid is niet alleen maar leuk. Er zijn ook mensen die de weg kwijtraken. De kerk kan dan een veilige plek bieden. Soms is dat ook echt nodig. Asielzoekers die in beroep gaan nadat hun asielaanvraag is afgewezen, moeten lang wachten op een uitspraak van de rechter. Ze mogen niet meer in een asielzoekerscentrum blijven en op straat zijn ze niet veilig. Wij kunnen ze kerkasiel verlenen en in de kerk mogen ze dan door de politie niet opgepakt worden. Daarom hebben we in het kerkgebouw, in de toren, een aparte woonruimte voor ze ingericht.
Wat laat u uw bezoek zien van De Pijp?
Natuurlijk de Oranjekerk, die vind ik voor de buurt echt beeldbepalend. Ik laat ze ook het water bij de Jozef Israëlskade zien. Het is zo mooi, een buurt die aan vier zijden water heeft, maar die kant vind ik het mooist. En het Van der Helstplein. Als de platanen blad hebben dan heeft het iets Frans. Ook het kunstwerk voor de Vredeskerk is indrukwekkend en ik vind het goed dat de kerk iets visueels doet, waar mensen hun eigen fantasie op los kunnen laten. Bij de kerk denken mensen toch vaak in eerste instantie aan het woord.
Wat is uw favoriete plek van De Pijp?
Dat is toch de eigen Oranjehof naast de kerk. Met Palmzondag liepen vijftien kinderen met versierde takken rond de 105 jaar oude Lindeboom, die er al staat sinds de bouw van de kerk. Ik vind het zo mooi dat er midden in de stad een rustplek is met zoveel bijzondere planten. Er staan zelfs een olijfboom en een vijgenboom.
Wat is beslist vervelend aan De Pijp?
Als een auto midden in de straat stilstaat en de bestuurder zich niets van anderen aantrekt. En vooral als andere automobilisten dan ook nog gaan toeteren, want dat helpt namelijk niet. Laatst was er een rouwdienst en moest er een kist uit de lijkwagen geladen worden. Die kon niet uitwijken en toen ging iemand toch toeteren. Dan denk ik, waar zit je verstand! Verder vind ik het hier heerlijk om te werken, rond te lopen en boodschappen te doen.
Welke verslaving heeft u?
Preken en chocolade. Preken is heerlijk. Ik onderzoek een Bijbelverhaal en vind altijd weer iets nieuws. Ik preek niet alleen voor de gemeente maar ook voor mezelf, omdat het voor mij ook nieuw is. Chocola is ook heerlijk. Ik rook niet, drink niet, zelfs geen koffie. Ik kom uit een gezin van de Blauwe Knoop en heb zo weinig verslavingen gehad dat ik het een goede smoes vind om chocola te eten. Maar ik probeer er niet altijd aan toe te geven.
Wat is uw droomwens?
Dat de Oranjekerk altijd een levendige kerk blijft en als gebouw altijd zal blijven bestaan. Zonder de kerk zou een grote groep mensen niet vanuit hun geloof gestimuleerd en bemoedigd worden. Er zijn veel goede inspiratiebronnen, maar er zijn mensen die zich bewust laten inspireren door Bijbelse verhalen. En zij vinden niet zomaar een andere inspiratiebron voor de dingen die zij in het leven doen. De Oranjekerk is een plek die inspireert. Hij staat midden in De Pijp en staat er, net als de Vredeskerk, prima en dat zou zo moeten blijven.