Inburgeren met De Pijp Krant

Wat hebt u gisteravond gegeten en hoe kwam u daar aan?
Spaghetti, en die heb ik zelf gemaakt. Niet de spaghetti, wel de saus. Mijn buurvrouw kwam gisteren terug van vakantie uit Italië dus ik dacht, laat ik eens pasta eten. In haar afwezigheid heb ik voor haar planten gezorgd. Ze heeft groene vingers en een mooie tuin. Vanaf mijn balkon heb ik er mooi zicht op.

U woont 27 jaar in De Pijp. Waar kwam u vandaan?
Achter Uilenstede. Maar ik ben geboren in Zaandam. Ik ging de opleiding tot verpleegkundige doen en zo kwam ik terecht op een speciale flat voor verpleegkundigen. Dat was toen zo als je een inservice opleiding deed. Nu is dat allemaal anders.

Zorgt u altijd voor de planten van de buurvrouw?
Ik ben de vaste vervanger als ze weggaat. We hebben een goed contact. Een aantal jaren terug kwam een buurvrouw op het idee samen oud en nieuw te vieren. Dat contact is gebleven en het gaat verder dan alleen voor de planten zorgen. Toen mijn gezondheid achteruit ging heeft ze langere tijd voor me gezorgd. Ook andere buren deden dat. En eigenlijk had ik dat niet verwacht. Er waren buren bij die ik alleen kende van het gedag zeggen in het portiek. Ik heb ook ervaren dat je omgeving waarneemt dat je ziek bent. In de straat word je gesignaleerd. Ook al was mijn ziekte zichtbaar, ik was toch verrast. De betrokkenheid en de hulp van de buren hebben indruk op me gemaakt. Dan blijkt dat een goede buur toch belangrijker is dan een verre vriend.

Wat is eigenlijk zo leuk aan De Pijp?
Ik ben blij dat ik in een ruime straat woon, dicht bij het water en dat ik achter mijn huis een rustige binnentuin heb. Verder is het prettig dat je hier alles in de buurt hebt. Handig als je ziek wordt. Ook de aanwezigheid van de roeivereniging aan de Hobbemakade vind ik leuk Dit huis in De Pijp was mijn eerste eigen plek en ik ben hier altijd gebleven.

Wat laat u uw bezoek zien van De Pijp?
Meestal willen ze naar de Albert Cuyp of naar het centrum om te shoppen. Maar dat is buiten De Pijp. Van uitgebreid architectuur laten zien komt het dan niet. Ik neem ze wel eens mee naar de roeivereniging aan de Hobbemakade. Het is een mooie plek.

Wat is uw favoriete plek in De Pijp?
Ik zit het liefst op mijn eigen balkonnetje. Dat is voor mij goed bereikbaar. Daar ontbijt ik en kan ik, als ik wil, de hele dag zitten. Als je minder op pad kunt krijg je ook meer oog voor je eigen omgeving. Ik kijk uit op de binnentuin en luister naar de vogels die er fluiten en zingen. Dat ik daar nu zo van kan genieten is de ‘mooie’ kant van het ziek zijn. Ik merk ook dat ik degene ben die het meeste buiten zit.

Wat is beslist vervelend aan De Pijp?
De slecht toegankelijke stoepen met fietsen, schildersrekken en vuilniszakken waar je niet langs komt. Toen ik door mijn ziekte slecht kon lopen merkte ik hoe vol het is op de stoep en ook hoe snel alles gaat. Ik moest een manier vinden om me in de stroom te bewegen. Met de stok liep ik zo dicht mogelijk langs de muren om niet omver te worden gelopen. Als iemand met de boodschappentas mijn stok raakt val ik om. Mensen zijn zich daar niet van bewust. Als je ziek bent is het verkeer te druk en de stoep te vol.

Welke verslaving heeft u?
Koopjes kijken denk ik. Ik vind het leuk om in de aanbieding kleren te kopen en daar is dit een goede buurt voor. Ook zoek ik graag leuke dingen uit voor de cadeaukast. Uiteindelijk belanden ze bij vrienden en familie, maar nu staan ze nog even op de plank. Ik kijk ook altijd even voor dingetjes in het huis, nu in de zomer dus voor op het balkon.

Wat is uw droomwens?
Ik zou graag een huis met een tuin willen en als het kan ook nog aan het water. Een groter huis met bijvoorbeeld een hobbykamer zou ook wel handig zijn. Ik ben wel eens aan de Jozef Israëlskade gaan kijken. Dan kun je ook een bootje aan het water leggen. Maar dan zou ik ook mijn buurvrouw weer missen. Voorlopig zit ik hier goed.