Inburgeren met De Pijp Krant

Wat heeft u gisteravond gegeten en hoe kwam u daaraan?
Ik heb zelf eten gemaakt. Gebakken aardappeltjes, groenten en vegetarische bolletjes uit de supermarkt erbij. Daarna nog een fruitsalade. Als ik zelf geen eten maak, eet ik bij vrienden of in een leuk restaurant in de buurt. Bijvoorbeeld De Waaghals of De Badcuyp. Ik zorg altijd dat ik iedere dag warm eet.

U woont al 29 jaar in De Pijp. Waar woonde u hiervoor?
Ik kwam uit de Dapperbuurt. Daar heb ik twaalf jaar in de oudbouw gewoond, in een pijpenla. En toen het in 1981 tegen de vlakte ging, ben ik aan de Stadhouderskade komen wonen. Oorspronkelijk kom ik uit indhoven. Op mijn achttiende ging ik naar Amsterdam om Nederlands te studeren en in mijn derde studiejaar ben ik er ook theaterwetenschappen bij gaan doen.

Hoe kwam u in die schrijfwereld terecht?
Ik zat op de middelbare school al in de schoolkrantredactie en tijdens mijn studie begon ik workshops te geven. Nu werk ik veel met schoolkinderen, die van huis uit gewend zijn taal op een dagelijkse manier te gebruiken. Met poëzie laat ik ze zien dat het ook anders kan. Eerst vinden ze het vaak alleen maar gek, maar als je ze in een veilige sfeer op hun eigen ervaringen aanspreekt, gaan ze toch naar elkaars ervaringen luisteren. Zo was er een jongen die even niets op papier kreeg. Maar toch schreef hij, toen ik hem hielp door vragen te stellen, regel voor regel, een prachtig gedicht over zijn vader, die hij al drie jaar niet meer had gezien. Hij kreeg applaus. En juist die waardering geeft zelfvertrouwen. Ik noem het ‘lef door lof’. Ze zagen ook dat je niet op hoeft te schrijven hoeveel verdriet je hebt. Dat lees je uit het gedicht. Zo leren ze dat je taal anders kunt gebruiken.

Wat is nou eigenlijk leuk aan De Pijp?
Op de eerste plaats dat ik hier zelf woon. Ik voel me hier thuis en ken veel mensen, vooral in het Hemonykwartier. Mensen zijn hier op elkaar gericht. En we hebben hier één keer in de maand een leescafé. Dan gaan bezoekers elkaar voorlezen, soms uit eigen werk, en iedere keer is er een ander thema. Ik vind het heerlijk om voorgelezen te worden en doe het zelf ook graag.

Wat laat u uw bezoek zien van De Pijp?
Vooral aan de zijkant van de Albert Cuypmarkt zijn leuke winkeltjes. Ze zijn gespecialiseerd in emaille-artikelen, in planten, in borduurgaren, in van alles. Daar neem ik mijn bezoek graag mee naar toe. De markt zelf vind ik een stuk minder. Teveel kramen met kleding en T-shirts. De Albert Cuypmarkt zou veel meer allure kunnen hebben als er meer kramen waren met speciale waren die er lekker en appetijtelijk uitzien.

Wat is uw favoriete plek in De Pijp?
Dat is het Sarphatipark maar toch ook Rialto. Ik ben een verwoed filmkijker en vind het een fantastisch theater. Ook door de dingen die ze eromheen organiseren zoals interviews met regisseurs. De foyer is leuk en op de bovenverdieping kun je lekker over de Ceintuurbaan kijken.

Wat is beslist vervelend aan De Pijp?
Hoe Amsterdammers omgaan met hun afval. Op de hoek van de Stadhouderskade en de Hemonystraat is een ondergrondse vuilcontainer. Het is er altijd een grote rommel, terwijl dat stuk brede stoep naast de Lidl supermarkt een leuk stukje straat zou kunnen zijn. We hebben met de buurt verschillende ideeën bij het stadsdeel aangedragen en ook inspraakavonden benut, maar het is niets geworden. Het ziet er nog steeds verloederd uit.

Welke verslaving heeft u?
Ik koop teveel poëziebundels en andere boeken. Soms koop ik in een antiquariaat een mooie versie van een bundel die ik al heb. Zo heb ik thuis soms drie exemplaren van dezelfde titel. Maar een nog ergere verslaving is de krant. Ik lees iedere dag wel drie kranten en die mogen pas de deur uit als ik ze helemaal heb uitgelezen. Ik lijd er gewoon onder.

Wat zijn uw droomwensen?
Alle kranten de deur uit en een wat opgeruimder leven leiden! Dus niet alles meer bewaren. Dat zou heerlijk zijn. Meer dingen loslaten en niet meer zo bovenop al die verzamelingen zitten.