Het Hercules Seghersplein moet weer van ons worden

Ik voel me onveilig op en rond het plein. Politie en jongerenwerk ontbreken. Sinds medebewoners de overlast meldden aan wethouder Lieke Thesing is de overlast alleen maar toegenomen. Medebewoners vinden dat ze haar beloftes niet nakomt en krijgen daardoor steeds minder vertrouwen in het stadsdeel.

In 2008 mochten wij meedenken over de toekomst van de buurt. De herinrichting van het plein kwam op de agenda. Twintig bewoners namen deel aan de door het stadsdeel in het leven geroepen ‘ateliers’. De herinrichting bood kansen op een evenwichtig en prettig plein voor iedereen. Helaas heeft het stadsdeel de uitkomst van deze ateliers naast zich neergelegd. Het vernieuwingsplan voor het plein, zoals dat door het stadsdeel nu wordt geschetst, is daardoor niet compleet. In het 509.000 euro kostende project is namelijk geen rekening gehouden met het beheer van het plein. De slachtoffers, betrokkenen en kleine kinderen worden hierdoor in de steek gelaten. Meisjes kunnen nu niet op het plein spelen, ze worden lastig gevallen.

Er moet worden geïnvesteerd in sociale projecten, meer buurtwerk en (sport) activiteiten. Het is belangrijk dat die activiteiten worden begeleid door jeugd- en jongerenwerkers, die zichtbaar op het plein aanwezig dienen te zijn. Stadstoezicht en de politie moeten er op toezien dat de geldende regels op en rondom het plein worden nageleefd.

Verder zou er moeten gekeken worden naar de mogelijkheid voor een mobiele keet of een bus. Die kan dienen als opslagruimte voor sport en spelmateriaal, maar ook als coffeecorner. Een soort ankerpunt voor de buurt. Ook een openbaar toilet zou geen overbodige luxe zijn, mensen doen hun behoefte nu in de bosjes of de in de geveltuin.

Ik pleit voor nieuw overleg met het stadsdeel. En dan graag niet alleen luisteren, maar ook handelen naar de wensen van de buurt. Het plein moet weer een plek worden waar iedereen met plezier kan toeven.