Held Hassan

Voor Hassan – niemand kent hem eigenlijk bij zijn achternaam (Iallouchen) – lopen mensen een eindje om, ook voor zomaar een praatje of een kopje koffie. Is hij er niet, dan druipen veel mensen teleurgesteld af. Zo is daar het voor mij beroemde verhaal van een vaste bezoeker die van De Pijp naar Osdorp verhuisde, maar voor Hassan toch nog altijd naar De Pijp kwam, om door hem geholpen te worden.

Hassan, het gezicht van het wijkcentrum, staat de mensen als eerste te woord. Of het nu gaat om iemand die moeite heeft met het invullen van een lastig formulier, iemand die iets wil weten over het aanleggen van een geveltuin of iemand die een bewonersgroep wil oprichten, Hassan helpt. Hij weet bij wie die mensen het beste terecht kunnen. “En als ik iemand niet kan helpen”, zegt Hassan, “geef ik hem een kopje koffie, of we gaan samen buiten een sigaretje roken. Heb ik toch wat kunnen doen”. Als het stadsdeel zijn baan – waar het nu naar uitziet – gaat wegbezuinigen, heeft dat ook gevolgen voor de spreekuren die door vrijwilligers worden gehouden, zoals het belastingspreekuur en het advocatenspreekuur. Er kan dan nooit meer iemand een briefje komen typen of op internet iets opzoeken, dingen waar Hassan bij helpt, omdat met het vertrek van Hassan de balie onbemand blijft. Met het mogelijke gedwongen ontslag zullen tientallen bezoekers per week, die hij anders ontvangt, gedupeerd zijn. Dat vindt Hassan nog het ergste.

Hassan, je bent onze held!