Geuren en kleuren

Deb heb de beste patat

Een andere geur- en kleurrijke plek is snackbar (of snakbar, zoals de klanten zeggen) Mash van Debby, aan het Gerard Douplein. Als we binnenvallen op een doordeweekse middag heeft zich de vaste klantenkring verzameld: een grijzende meneer lost in een hoekje onverstoorbaar het cryptogram op uit de krant. Verder is de kleine ruimte volop gevuld met drie generaties vriendinnen van Debby: Oma (‘van de Pijp’), dochter Rachel en haar twee kids Senna en zoontje Anouar, die nog in de wagen ligt. Als ik oma vraag hoe je die laatste naam spelt moet ze even nadenken. Had hem dan ook gewoon Henk genoemd! Merkt ook aanwezige vriendin Wanda op.

Verder zit hier nog Sandra en ook Debby’s dochtertje Rosa scharrelt rond. Zij huppelt met Senna het bakgedeelte van Mash in. Hoho! In de voorgevel blijven hoor, roept oma. De dames komen allemaal al zo’n achttien jaar elke dag in de snakbar. Vanaf het begin, ze zijn ‘buurtjes’ en dikke vriendinnen van Debby. Met z’n allen hebben ze zojuist een lading barra’s gegeten, van een Surinamer van de Cuyp. Het fijne hier is ook, je mag gewoon roken, want ja het is een eenpersoonszaak hè. Elke dag is het Geuren en kleuren hier buurtinvatsie zegt oma. En Deb heb de beste patat van de hele Pijp! Ik vraag de dames of ze André Hazes hebben gekend. Nou, vertelt Deb, mijn oom Johnny Kraaijkamp senior heeft hem nog ontdekt. Dat was op de Albert Cuyp.

Veel beeldende elementen aan de muren van Mash. Telekids staat keihard op, op de ruit zijn een kop koffie en broodje met roze hamburger geschilderd. Er hangt een kleurig peuterschilderij en een doekje met rennende olifanten. Een pop van Ernie met een grote zonnebril op. Crystals Gel staat op een plankje, voor de frisse lucht vermoed ik.

Het hondje van Wanda heeft vanochtend haar hele wenkbrauwenpotlood opgegeten. Had je maar geen hond moeten nemen merkt Rachel op. Goh Bassie en Adriaan zijn op de buis. In tropische oorden zo te zien. Da’s Curacao zegt Wanda, zat ik er maar. Ik vraag me af of de oranje slingers op het plein nog van Koninginnedag zijn, en waarom ze er nog steeds hangen. Ja voetbal komt er weer aan hè, zegt oma, dus dat kan gewoon blijven hangen. Anders wordt het overwerk. Oma draagt boven haar bril een hippe witte pet waar haar paardenstaart met roze elastiek onderuit floept. Hee, dat lijkt wel Japans zeg ik, die tekens op je pet. Nee hoor, is gewoon New York. Kijk dan, een N en een Y, maar dan anders. Nu zie ik het ook.

Oma richt zich weer even tot Rosa en Senna. Blobberdeblopperdeblop in je zandkasteel! Ze gaan even buiten spelen, en Senna komt even later weer binnen. Wanda roept: Oh Rachel ze heeft een vieze duivenveer. Gelijk je handen wassen!!