Frans Halsstraat: pionieren met autoluw buurtontwerp

Met zoveel mogelijk bewoners een nieuw ontwerp voor alle straten van een buurt maken is niet eenvoudig. Zoveel mensen, zoveel meningen. Toch moet dat het resultaat zijn van een uitgebreid proces in de Frans Halsbuurt, omdat er 600 parkeerplekken uit de buurt verdwenen zijn. Na een serie bijeenkomsten in het College Hotel (waarover bericht in de vorige Pijp Krant) brak het spannendste deel aan: daadwerkelijk samen de inrichting van je eigen straat vormgeven.

Om het proces niet te verstoren mocht De Pijp Krant niet bij de ontwerpsessies zelf aanwezig zijn. We vroegen Peter Ulle, senior ontwerper van de gemeente, naar zijn ervaringen. In plaats van een man die murw gebeukt is door al die verschillende opvattingen van buurtbewoners komt er een van enthousiasme overlopende, parttime ambtenaar op gympies aan de interviewtafel zitten (zijn andere bezigheid is het maken van glas-in-loodramen). “Het is een geweldige opdracht en iedereen kijkt er naar.” Met ‘iedereen’ bedoelt hij vooral ook andere ontwerpers. Het is immers de eerste buurt in de stad die vrijwel compleet parkeerplaatsvrij gemaakt wordt.

Betrokkenheid
Peter houdt er van om samen met buurtbewoners te ontwerpen. Hij vertelt dat hij de laatste fase van stadsvernieuwingsprojecten in Oost heeft meegemaakt. “Ik heb daar veel geleerd van oude rotten in het vak. Ik heb dat goed kunnen gebruiken bij allerlei andere opdrachten in bijvoorbeeld de Staatsliedenbuurt en de Rivierenbuurt.” Ulle was onder de indruk van de betrokkenheid van de buurt. “De ontwerptafel voor de Saenredamstraat hebben we in tweeën moeten delen vanwege de grote opkomst. Ik merkte dat ze elkaar allemaal kenden en we waren eigenlijk snel klaar. Over het algemeen was er groot respect voor elkaars meningen.”

Recht op asfalt
Waren er nu echt geen punten waarbij de stemverdeling 50/50 was? “Die waren er wel, bijvoorbeeld over de vraag of alle straten er echt verschillend uit mochten zien of dat het toch meer eenheid moet
uitstralen. We zitten er tussenin, want het blijft maatwerk. In alle straten behalve de Ruysdaelkade is de auto te gast (maximum snelheid 15 km per uur), maar het moet niet teveel op een woonerf gaan lijken. ‘We zitten hier in Amsterdam en ik heb recht op asfalt’, zo verwoordde een participant het. Hij kreeg bijval: het moet niet te tuttig worden. Tegelijkertijd worden alle straten een stuk groener. Goed voor de regen- en hittebestendigheid. Maar er zijn natuurlijk verschillen in gebruik. Veel toeristen persen zich op weg van het Museumplein naar de Heineken Experience door de Eerste van Campenstraat. En de Frans Halsstraat heeft veel horeca. Dat zorgt voor verschillen in de inrichting.

Flexibel
Hoe ging dat samen ontwerpen nu concreet in zijn werk? Peter Ulle legt uit: “Er lag een plattegrond van 1:100 op tafel met bomen, buizen en leidingen al ingetekend. Vervolgens was het een kwestie van het knippen en plakken van fietsenrekken, groen, laad- en losplaatsen, invalidenparkeerplaatsen etc.” En dat ging zomaar goed? “Nou, een laad- en losplaats voor de deur is meestal wel een dingetje. Maar als die niet gebruikt wordt zijn er weer mensen die een lege plek voor de deur prima vinden.” En nu? Op 26 juni wordt het voorlopig ontwerp, dus het werk van het team ontwerpers van de gemeente, gepresenteerd. “We zien dan wat de reactie is. Mocht er teveel kritiek komen op een straatontwerp dan gaan we dat na de zomer verder bespreken. We willen niet vastzitten aan een strak plan. We moeten flexibel zijn.”

---

Vlak na het interview werd bekend dat na het zomerreces er inderdaad meer bewonersbijeenkomsten zullen plaatsvinden. De reacties van deelnemende bewoners zijn te lezen in de volgende Pijp Krant.
Inmiddels is er op franshalsbuurt.nl een forum actief.