Eigenwijze melk

Er klingelt een ouderwetse bel en de witte Renault 4-bakkerswagen draait in één soepele beweging de stoep op en komt tot stilstand voor de ingang van het Sarphatipark. Een man van eind twintig stapt uit en zet houten rekken met melk, hangop en yoghurt neer. Een fietser stopt: “Bij de supermarkt heb ik vaak het gevoel dat ik wordt besodemieterd. Dan haal ik het liever bij de bron.” De melkboer, hij is er weer!
 

Marten Verdenius verkoopt melk zoals de koe het bedoeld heeft: lekker en gezond, omdat er meer voedingsstoffen bewaard blijven en de melk z’n eigen smaak behoudt. “De mengmelk van de supermarkt smaakt overal hetzelfde, maar deze melk kreeg van een testpanel het stempel ‘kruidig en grassig’. Dat is vanwege de voeding van de koe, maar ook het ras is van invloed. Franse koeien zijn het, dus super eigenwijs.”

Jantje 19
Zijn favoriete koe, Jantje 19, staat groot afgebeeld op de deur van de koeling. “Je zet een hek neer en Jantje denkt: daar kan ik wel omheen. Je doet een oormerk in en Jantje denkt: niet aan mijn lijf. Een koe die het anders doet, dat vind ik leuk.” Marten wijst op een stapeltje boeken, weggemoffeld in een spleet van de auto. “Ik moest maar eens een bibliotheekje maken, de eerste mini-boerenboekenhoek van Amsterdam.” Opgetogen laat hij een boek uit 1937 zien. “Kijk, toen maakte men zich al zorgen om het milieu. Ik smul hiervan, maar als ik het voorlees aan mijn vriendin, valt ze in slaap.”

Melkfabriek
Marten heeft de melkboer teruggebracht in Amsterdam. De volgende stap is een coöperatieve melkfabriek met consumentleden die de boer aansturen. Nu is de opdracht: produceer zo veel mogelijk, voor zo weinig mogelijk geld. Die opdracht moet breder, vindt Marten. “Het is belangrijk dat mensen gaan nadenken over vragen als: hoe wil jij dat het landschap eruitziet? Hoe wil jij dat de dieren worden gehouden? Als consument heb je daar invloed op. Je kan niet naar de boer wijzen en zeggen dat hij een dierenbeul is en het landschap vervuilt, en tegelijkertijd vinden dat melk niks mag kosten. Dat kan natuurlijk niet.“

Er schalt zonnige countrymuziekje uit de door Marten zelf gebouwde melkwagen. Een voorbijganger kijkt geïnteresseerd naar de melkwagen. “Marktkoopman is niks voor mij. Dan sta ik maar wortel te schieten. Nu ben ik eventjes te gast op straat en als het niet leuk meer is, pak ik mijn boeltje en ben ik weer weg.” Een voorbijganger kijkt geïnteresseerd naar de melkwagen. “Verse melk!”, roept Marten. Toch wel een beetje als marktkoopman.


Marten Verdenius staat elke vrijdag om 12:30 op het Cornelis Troostplein en vanaf 13:45 bij de ingang van het Sarphatipark, hoek 1e Jan v/d Heijdenstraat.
Meer info: www.moma.amsterdam