De Rustenburgerstraat anno 2011

Niet lang daarna kwamen de bulldozers. We werden ‘op tijd’ uit ons bed getrild, of we wilden of niet. De straat werd een zandbak… daar wisten de kinderen natuurlijk wel raad mee. Nu is de straat, na acht(!) maanden, bijna af. Nog éven genieten van de ‘vrije zone’. Heel wat kinderen hebben in deze periode leren fietsen, ik zag loopfietsen, fietsen met zijwieltjes, gewone fietsen en oh ja een éénwieler. Het mooist was het bouwwerk/kasteel dat afgelopen wekend spontaan gebouwd werd. De stratenmakers hadden een flinke berg stenen laten liggen en toen ik uit mijn raam keek zagik een prachtige toren verrijzen, vakkundig in elkaar ‘gemetseld’ met nat zand.

En terwijl de kinderen druk bezig waren in het late zonlicht bleven ook de volwassenen eromheen draaien en raakten met elkaar aan de praat. Er werd een glaasje geschonken, er kwamen ideetjes op tafel… en zo had de spontaan geformeerde Sara-Luna band ,met twee tienjarige rising stars, haar eerste optreden tijdens het straatfeestje. Zo moet het vroeger ook geweest zijn… weet je nog? Dat was de Rustenburger in 2011.