De Plug 35 jaar

Peter Boelen (68) steekt zijn sleutel in het slot, zwaait de deur open en stapt zijn ‘De Plug’ binnen. “Het is hier een beetje een troep hoor, ik was op een gitarenbeurs in Veenendaal en heb zaterdagavond gewoon alles naar binnen gegooid.” Hij lacht verontschuldigend en doelt op de versterkers en gitaren die het looppad deels blokkeren. “Maar kom maar hoor.” Hij wurmt zich langs de spullen en loopt verder de winkel in. Tientallen, misschien wel honderd gitaren vullen de ruimte, aan het plafond schittert een discobal en bier staat in de koelkast die er van buiten uitziet als een muziekversterker. “De winkel werkt als een tijdmachine: je wordt teruggebracht naar de jaren veertig en vijftig. En de discobal zorgt voor eighties en nineties vibes.”

Handel
Boelens winkel aan de Ruysdaelkade bestaat dit jaar 35 jaar. De liefde voor gitaren keek hij af van zijn oudere broer. Al op jonge leeftijd begon Boelen met het opknappen van het instrument. Daar had hij veel plezier in. Toch koos hij in eerste instantie voor een andere carrière. Hij werd onderwijzer, maar na een jaar lesgeven stopte hij en werd pitabroodjeskoerier. “In de bestelbus zong ik mee met liedjes en in die tijd ben ik met mijn band ‘The Ladyshavers’ gaan spelen.”

Datzelfde jaar had Boelen in Den Haag in consignatie opgeknapte gitaren verkocht. Het waren zijn gitaren niet, hij kreeg een deel van de opbrengst. Hij rook handel, ging op zoek naar een winkellocatie en vond die in De Pijp. In 1987 opende zijn shop. Tegenwoordig is ongeveer 90 procent van alle gitaren die je er koopt tweedehands.

Expats
Wie zo lang op één plek is, ziet de buurt veranderen. “Ik heb drie fases meegemaakt. Eerst de oorspronkelijke bewoners, die kwamen altijd voor een praatje. Maar veel van hen zijn inmiddels letterlijk en fysiek De Pijp uit. Toen kwam er een nieuwe generatie, daar zijn er ook veel weer van weg. Nu zijn er veel expats.” Dat van die expats vind de winkeleigenaar jammer: dan leert hij ze net kennen, en gaan ze er alweer vandoor. Met toeristen maakt Boelen soms korte metten. Lachend: “Ik zeg wel eens dat ik een gastenlijst heb. Want aan too much ‘just looking’ heb ik niks. Maar als ik zie dat ze teleurgesteld zijn, laat ik ze heus kijken.”

Verhalen
Muzikant Joe Walsh was zijn favoriete klant. Dat de muziekwinkel internationaal in trek is, blijkt ook uit de webshop waar klanten sinds een paar jaar terecht kunnen. Boelen verstuurt pakketjes naar China en Australië, en tijdens de pandemie ging de verkoop door het dak. Boelens lievelingsklanten zijn zij die naar de winkel komen. Met veel van hen is hij bevriend geraakt. “Ik heb ook een beetje een maatschappelijke baan. Mensen komen hier hun verhaal doen, vertellen dat ze een kleinkind hebben gekregen of dat ze problemen hebben. Mijn hoofd zit boordevol met dat soort verhalen.”

De winkeleigenaar heeft het retedruk, maar iemand in dienst nemen vindt hij geen optie. “Je moet weten waar je het over hebt. Een rijbewijs voor gitaren, dat heb je nodig!” Desalniettemin is hij op zoek naar iemand die in de (verre) toekomst zijn winkel wil overnemen. “Ik dacht ik zeg het gewoon, je weet nooit hoe een koe een haas vangt.”