De Pijp als symfonie
Urban Sound Lab on tour door De Pijp
Nou ja, frisse oren. Onze verslaggever draagt twee gehoortoestellen. Maar geen enkel oor, hoe gezond ook, hoort hetzelfde. Nieuwe batterijen dus en de knop op tien. We beginnen op de Van Wou, befaamd om z’n reuring. Inderdaad: getoeter, een scheldpartij vanuit een bouwkeet, drie meisjes met de slappe lach, een groenteman die een kist aubergines laat vallen (knal!; gevloek; hoongelach van collega’s), een stevig optrekkende, oude Volvo-diesel (mag dat nog wel?) en - hee! - échte muziek uit een studentenkamer, een soort dubstep, die een fraai bedje vormt voor de rest van de geluiden. Prima concert dus, als je van experimenteel houdt. Wel wat hard en schril allemaal en daarom snel via de Lutmastraat naar het Coöperatiehof.
Na het allegro verwachten we hier een zacht middendeel, maar dit adagio (langzaam tempo), dat inderdaad wordt ingeleid met vogelzang en geruis van bladeren in de wind, verandert al snel in een scherzo con brio (gloedvolle speelse muziekvorm, met gloed): er is een verbouwing gaande. Potige kerels hijsen met veel omhaal van woorden stalen steigeronderdelen omhoog; twee anderen zetten een enorme steenboor in een muur. Boven ons waait laag een Boeing over. Een nette dame ratelt haar fiets op slot, twee jongens schoppen een lekke bal tegen een muur, en nog eens, en nog eens. Vanaf zijn gevelbankje
meldt een oudere bewoner: ‘ja, ‘t is fijn wonen hier, die rust vind je eigenlijk nergens meer in de stad’. Hij zegt het zonder ironie, hij hoort de overbekende geluiden van zijn hofje allang niet meer.
Voor de finale lopen we via het Sarphatipark (krijsende parkieten, huilende kinderen, gepingpong, hondengevecht, Beyoncé uit een telefoon, een angstige gil uit de struiken*) en de Eerste van der Helst naar het Gerard Doupleintje. Daar blijkt dat de mens ook zónder zwaar verkeer tot grote symfonische hoogten kan stijgen. Met het marktrumoer in de rug knallen hier brommers over de stoep, lallen de terrassen, baggert een gemeentewagen een riool leeg, vechten twee reigers om een broodje halfom en staat een aggregaat op de hoogste stand te brullen, met een snoer dat verdwijnt in het kelderluik van een kroeg. We blijven even staan, met de ogen dicht. Is dit mooi? Ach, wat is mooi? Er zit zeker muziek in. Ketelmuziek weliswaar, maar knetterend van levendigheid en gegarandeerd onvindbaar op Spotify. Allegro molto fortissimo (zeer luid en levendig!)
*Gecheckt; geen slachtoffers.
Meer weten over geluid in De Pijp?
Houd dan de activiteiten van het Urban Sound Lab in de gaten. Een clubje geluids-enthousiastelingen dat zich momenteel richt op Amsterdam Zuid. Op de site vind je info over geluidswandelingen, allerlei leuke bijeenkomsten en meer: urbansoundlab.nl
Laatste editie
