Bericht uit een bruine kroeg

Foto's van de Facebookpagina van Café De Plakhoek

De bruine kroeg, eens de parel van Amsterdam, verdwijnt. Een voor een sluiten traditionele café's hun deuren. In onze buurt zijn Café De Punt bij de Sweelinckpassage en Café De Kroeg in de Ferdinand Bolstraat al gevallen. Het wachten is op de volgende.

De naar alcohol en nicotine stinkende en met ouderwets behang beklede dranklokalen maken plaats voor moderne bars voor jong en trendy publiek. De woordvoerder van Koninklijke Horeca Nederland erkent de trend: “Consumenten nemen geen genoegen meer met een biertje in het café. Willen kroegen overleven, dan moeten ze meegaan met de tijd. Denk aan: hapjes, sportwedstrijden op een groot scherm of karaoke.” Cafés met een toekomst hebben, volgens de KHN, vaak een thema: ”Rock cafés bijvoorbeeld, een sportsbar of een Ierse pub.”

Is zijn boodschap overgekomen in café De Plakhoek, op het Cornelis Troostplein? Met het zicht op uitgelaten studenten bij het hippe café aan de overkant hebben de stamgasten van de Plakhoek een eigen pleziereiland gebouwd. In de kroeg toont een groot scherm voetbalwedstrijden. Mannen, met bier in de hand hangen aan de bar en zitten voor de gokkast. De bardame, stijlvol opgemaakt, verwelkomt de gasten met een spontane lach en hartelijke woorden.

“De bar mag vandaag dan niet te druk zijn”, zegt ze, “de omzet is prima. Die studenten aan de overkant drinken alleen maar sapjes.” Ze spoelt een glas en reikt naar een fles whisky: “Hij alleen al”, wijst ze naar de stamgast voor de gokkast, “drinkt meer dan al die studenten bij elkaar.” Met een knal zet ze shotglaasjes op de bar. “Deze is van het huis”, knipoogt ze. De heren verzamelen voor de bar, heffen het glas en wensen elkaar geluk en gezondheid. Om de beurt worden rondjes uitgedeeld. “Weet je wat het is”, vertellen de stamgasten aan de bar: “Je wordt door iedereen getrakteerd op drank. Zo doen we dat hier. Het is een en al liefde.”

Ook de verslaggever deelt mee in de liefde. Rijkelijk vloeien de borrels over de toog. Nieuwe gasten krijgen direct een drankje voorgeschoteld. ’Kost niets, die shotjes”, lacht de bardame de financiële consequenties weg. Met de drank in de man, komen de verhalen los. Turbulente jeugdverhalen en anekdotes over sportieve ervaringen vullen het dranklokaal. Het uitbundige gelach van de klanten overtreft bijna het geluid van populaire disconummers. Als de studenten hun sapjes op hebben, trekken de stamgasten van de Plakhoek nog eens aan de bel. De verslaggever gaat ervandoor: de borrels hebben er flink ingehakt, vooral financieel. Maar hij weet: als je goedkoop wilt drinken, moet je thuisblijven.